Geceyarısı göğe baktı nemli gözlerle bir kadın...
Ayın on dördü parladı,parladı ve dayanamadı,ışıltısını da alarak yanına,
bırakti kendini karanliğa
Gök gürledi,şimşekler çaktı, karanlıklar dağıldı ve bir kadin dogdu bir kadindan
aş oldu,katık oldu,can yoldaş oldu sevdiği adamın ardından
Ve ardindan gittigi adam ,
tuttu elinden kadinin
Akti sonsuzluk kokan nehirler
şerbetler
nurlar
ve vadedilen cennet,
kadının ayakları altından...
Kadın ana oldu,eş oldu,nefes oldu,sevdi,
sevildi...
Aklı ayyaş ,kirli eller tuttu nazenin kollarından
Dövüldü,aldatıldı ve hatta yakıldı kadın...