Furkan Köroğlu
@furkankoroglu
null
Öğrenci
null
İstanbul
Eminönü, 11 Ekim
9 okur puanı
Haziran 2018 tarihinde katıldı
Cahit Sıtkı Tarancı
Bu akşam vakti deniz /O bütün hasretimiz /Sanki gelmiş de dile/ Nedametin sesiyle/ Çarparak kayalara/ Yetmez mi diyor deniz/ Karada çektiğiniz?
320 syf.
·
Puan vermedi
·
Beğendi
Okur Takip Önerileri
Pırağ’da 1 Mayıs
Bir Japon balığı gibi/ salıp tül yapraklarını/ güneş dolaşsın havada
Sayfa 1643Kitabı okuyor
Yumuşak bir sesle çağırdı. Kedi miyavladı. Diz çöküp gülümsedi; ‘Gel, gelsene, korkma’ dedi yavaşça; sol elini bir şey verecekmiş gibi uzattı. Kedi kalktı; ağır ağır geldi, eline sürtündü. Ne çabuk unutuyordu hayvanlar. Tavanın sapını sıktı boş eliyle sırtını okşarken kedinin başını öteye çeviriyordu. Tavayı kaldırdı; boynundan elini çekip vurdu; fırlayıp kalktı. Kedi yerde kasıla gevşeye debeleniyordu. Bir daha vurdu başına; kuyruğu, bacakları gerildi, titredi, durdu. Gözünün biri dışarı uğramıştı. Muşamba kanlıydı. Tavayı yanına bıraktı; parmaklarını oynattı. Öteki tekirdi, dişiydi. ‘Kedi üç gündür yok. Gelir mi ki?’ demişti kadın. ‘Üç gün mü? Ölmüştür. Ölülerini göstermezler derdi babam.’ ‘Kedisiz olur mu hiç’. Berberden istemişti bunu; ufacıktı geldiğinde. Kuyruğundan tuttu, kaldırdı; pencereye gidip açtı. Aşağıda kimseler yoktu. Attı; kaldırımın ötesine düştü. Dışarısı soğuktu; pencereyi kapadı.
Sayfa 71 - Can yayınlarıKitabı okudu
Furkan Köroğlu tekrar paylaştı.
Uğraşma boşuna. Seni ancak gördükleri ve duydukları kadar anlayacaklar. Gördükleri, ancak kendi anladıkları kadarı olacak.
