-Güzelliği avuçlarımın arasına aldım, acıydı...-
“Kaçıyorum senden, senden uzakta açayım diye…” diyen 
Furuğ Ferruhzad ile bu kitap ile tanıştım. İyi ki de tanıdım. Bu dizeyi ilk okuduğumda çok etkilemiştim çünkü sevdiğim insanın yanında var olamamaya başlamıştım. Anlaşılmamıştım ve ortada bırakılmıştım. Bu dize ile o zaman karşılaşınca orda açamıyorsam ondan uzakta açmalıyım diye düşünmüştüm. O beni görmüyor, anlamıyor diye ben niye açmayayım ki? Özellikle açmak İçin yaratıldıysam.
Bu duygularla okumaya başladığım bu eseri çok sevdim. Çok güzel şiirlerden oluşuyor. 
Nilgün Marmara gibi beni melankolinin mor renkli dalgalarıyla yüzleştirirken; şiirin eşsiz ritmiyle içimi burkan ama bir yandan da var olduğumu hissettiren bir duygu haline bürünüyorumdum eseri okurken. Kitabın önsözü de çok güzel ve kitabın anlaşılması için kıymetli bir anahtar işlevi görüyor.
Ben çok sevdim, şiir severlere öneririm ….
