Gazel 142
Kılmagil muhkem gönül dünyâya akd-i irtibât
Sen bir âvâre müsâfirsen, bu bir vîrân ribât
Bu çemende gonceler güller gören ârif bilür
Kim sebât üstünde kalmaz hîç kabz u inbisât
Ehl-i irfândur cihân keyfiyetin tahkîk iden
Kim neşâtından bulur yüz gam, gamından yüz neşât
Işk devrâni maña dapşurdi Mecnûn nevbetin
Hâlî olmaz nakş-ı erbâb-ı vefâdan bu bisât
Her yiten mehrûya sarf itme Fuzûlî ömrüñi
Bîvefâlardan hazer kıl, dut tarîk-i ihtiyât
Sayfa 160 - Ayrıntı Yay. 2.Baskı, Eylül 2019
Yârab belâ-yı kayda Fuzûli esirdür
Ol bîdili bu dâm-ı kûduretden it rehâ
(Tanrım, Fuzûli dünya işlerinin belasına düşmüş, esir olmuştur. Gönlünü kaybetmiş bu aşığını bulanıklık tuzağından kurtar.)
Mef'ûlü Fâilatü Mef'ailü Fâ'ilünKitabı okuyor
Işk kilki çekdi hat levh-i vücûd-i aşıka
Kim ola sabit Hak isbatında nefy -i mâ'adâ
Ey Fuzûli! İntihâsız zevk bulduñ ışkdan
Beyledir her iş ki Hâk adiyle kılsan ihtidâ
Fâilâtün Fâilâtün Fâilâtün FâilünKitabı okuyor
Cânımı cânân eğer isterse minnet cânıma
Cân nedir kim ânı kurbân itmeyem cânânıma
Canımı canan eğer isterse, minnet canıma,
Can nedir ki onu kurban etmeyeyim cananıma!
Fuzûlî
Aşkında mübtelâlığımı ayb eden sanır
Kim olmak ihtiyâr iledir mübtelâ sana
Aşkına tutulmuşluğumu kınayan sanır
Ki, istemledir gönlünü kaptırmak sana.
Fuzûlî
Sayfa 28Kitabı okudu
Cânımı cânân eğer isterse minnet cânıma
Cân nedir kim ânı kurbân itmeyem cânânıma
Canımı canan eğer isterse, minnet canıma,
Can nedir ki onu kurban etmeyeyim cananıma!
Fuzûli
Nâr-ı aşk dedikleri buysa şayet
Yanarım kor gibi, etmem gayrı şikâyet.
Düşürdün beni sen aşk havzına
Gayri yüzsem de “Sen”, batsam da “Sen”derim.
Söz söylenir, niceleri içerimde beslenir
Devasal hâl alınca, yüreğime serildikçe serilir.
“Cennet içün men’ eden âşıkları dildârdan
Bilmemiş kim cenneti âşıklarun dîdâr olur.
Işk sevdasına sarf eyler Fuzûlî ömrünü
Bilmezem bu hâb-ı gafletden kaçan bîdâr olur.”
Gazel 10
Dûstum âlem senüñçün ger olur düşmen maña
Gam değül; zîra yetersen dûst ancak sen maña
Işka saldum men meni pend almayub bir dûstdan
Hiç düşmen eylemez anı ki itdüm men maña
Cân ü ten oldukca menden derd ü dâğ eksük değül
Çıḥsa cân, hâk olsa ten, nî cân gerek nî ten maña
Vasl kadrin bilmedüm hicrân belâsın çekmedin
Zulmet-i hecr itdi çün mübhem işi rûşen maña
Dûd-i aḥgerdür maña serv ile gül ey bâğbân
Neylerem men gülşeni? Gülşen saña, gülḥan maña
Gamze tîğin çekdi ol mâh, olma gâfil ey göñül
Kim mukarrerdür bugün ölmek saña, şîven maña
Ey Fuzûlî çıḥsa cân, çıḥman tarîk-i işkdan
Rehgüzâr-1 ehl-i işk üzre kılun medfen maña
Sayfa 22 - Ayrıntı Yay. 2.Baskı, Eylül 2019
Gazel 5
Aşrakat min feleki'l-behceti şemsen ve behâ
Meleel-âlemu nûren ve surûren ve behâ
Çıḥdı bir gün ki ziyâsında temâmî-yi rüsül
Oldu mahv eyle ki hurşîd şua'ında Sühâ
Oldu bâzâr-ı cihân revnakı bir dürr-i yetîm
Ki değül iki cihân hâsılı ol dürre behâ
Rütbe-yi hikmet-i mi'râc-ı kemâline göre
Hükemâ firkası dûn, felsefe cem'i süfehâ
Müntehi-yi maʼrifeti hâl diliyle dâim
Kilur ehl-i Haka esrâr-ı hakîkat inhâ
Nice takrîr ideyüm vasfını bir şâhuñ kim
Aña vassâf ola Yâsîn ü mu'arrif Tahâ
Ey Fuzûlî reh-i şer'ini dut ol râhberün
Bu tarîk ile dalâletden özün eyle rehâ
Sayfa 16 - Ayrıntı Yay. 2.Baskı, Eylül 2019
Fuzûlî! Dert ortağı olunca, her gama katlanmak kolaydır. Bakar mısın üzüntüme? Bin türlü gamım var, bir dert ortağım yok!
Fuzûlî! Puta benzeyen o güzel sevgili senin feryatlarına bakıp da acımaz.
Onun gönlü taşa benzer. Feryatların onu etkilemez.
Yär hål-i dilimi zár bilübdür, bilürem
Dil-i zárumda ne kim var bilübdür, bilürem
Yarı ağyår bilübdür ki maña yår olmaz
Men dahi anı ki ağyår bilübdür, bilürem
Zülfünü ehl-i vefâ saydına dâm eyleyeli
Meni ol dâma giriftår bilübdür, bilürem
Men ne håcet ki kılam derd-i dilüm yâre iyân Kamu derd-i dilümi yår bilübdür, bilürem
Yår hemsohbetüm olmazsa, Fuzûlî, ne aceb Özüne sohbetümi år bilübdür, bilürem
Selâm; 
Fahri Kaplan
kaleminden 
Câm-ı Aşk #şiirkitabı ndan bahsetmek istiyorum.
Şairimiz bu kitabında divan edebiyatı alanındaki yoğun bilgisini kullanmış. Yüzyıllar boyunca artarak çoğalan şiirsel güzelliğin birikimini bizlere anlatmış. Her mısrada mevlânâ, hayyâm, mansûr, bâki, Fuzûlî, galip, yûnus gibi zirvelerin sesin yok olmadığını gösteriyor.
Samimi şiirlerini tüm şiir sevenlere öneriyorum.
Fuzûlî’den:
Ger görmemek dilersen resm-i cefâ, Fuzûlî
Olma vefâya tâlib dünyâ-yı bî-vefâda.
~
Eğer cefa görmemek istiyorsan Fuzuli,
Bu vefasız dünyada vefaya talip olma.
Sayfa 27Kitabı okudu
Fuzûlî! Canım çıksa da aşk yolundan çıkmam. Benim kabrimi âşıkların yolu üzerinde hazırlayın.