İnsan, yaşamıyla ilgili olarak çoğunluğun tercihlerini örnek alma zorunluluğunu hissetmemeli, aklı temel almalı, akla karşı duran kalabalıktan kendini kurtarmalıdır. Kendi içine çekilip yaşamı felsefe yoluyla düşünmeye başlayan insan, çoğunluğun, yeryüzüne özgü, aslında hiçbir değeri olmayan birçok gereksiz şeye deger verdiğini, bu yüzden onlardaki dışsal unsurlara dayanan mutluluk görüntüsünün sate ve geçici oldugunu anlayacaktir.
Stoacıların görüşüdür. Ben yalnızca alıntılıyorumKitabı okudu