Ah! Sevgi; ne mukaddes hazine... O küçük çocuğu gördüm. Onunla sohbet ettim ,onu çok yakından tanıyordum! O çocuk işte ben, ne kadar bana benziyordu. Sevmek azizim sevmek ;sevmek güzelleştiriyor hayatı. Umutsuz yaşayabilir mi insan? Sevgisiz bir hayat karanlık gecelerden de kara değil miydi, sanki... Rutin diye gördüğümüz ;hatta yaşarken sıkıldığımız şeylerin ne kadar da lüks olduğunu gördük biz 6 Şubat'ta... Bir sıcak çay, sıcak duş, sıcak yemek, sıcak yatağında uyumak... İnsanoğlu kaybetmeden anlamıyor, maalesef.. Sevmek, sevilmek için geç değil
Notlarımdan
Hayat rengarenk odalara ayırmıştı insanları ;kimileri ağlıyor, kimileri gülüyor, kimileri de hiçbir şeyden habersiz oynuyordu. Hayat öyle de böyle de devam ediyordu.
Söylesenize siz hiç parkta güvenle sallandınız mı? Babanız ve anneniz size bakıp gülümsedi mi? El ele tutuşup birlikte yürüdünüz mü? Yaşarken öldürülmüş duygularınız oldu mu?
Ne olursa olsun hayat yaşanmalıydı. Yaşanamayacak bir gün bile belki de insanların yaşadığı o anı kapsayabilirdi. İyilik ve kötülük, mutluluk ve mutsuzluk da insanlar içindi. Ertelenmiş mutluluk yoktu; ertelenmiş hayatlar vardı.
Herkes hata yapar, severek ölmez
Y