Eczacıbaşı Refik’in verdiği bir jurnalin hedefi Telgraf Nezareti Havale Kalemi
Müdürü Şevki Bey olmuş, İstanbul’da olmadığı bu günlerde gece yarısı evi basılarak her taraf aranmıştı. Yataklarının didik didik edilmesini, mangal küllerinin dağıtılmasını korku dolu gözlerle izleyen eşi Hayriye Hanım’ın yalvarmalarına kulak asılmamış ve oğlu Rayet’i götürmüşlerdi.
Amaçları çocuğu sorguya çekmek, babasının gizli evrakları olup olmadığını öğrenmekti.
İnsanların geçmişte kalan her şeyin hep bir hata ve ileriye bir hazırlıktan ibaret olduğunu sanmaları genel bir delilik hali herhalde ve sanırım soğuk bir kalemi sıcak, yaşayan elime alıp da kuru bir kâğıdın üstünde yaşıyor olduğumu anlatmaya çalışırken kendi göstermiş olduğum cüreti de anlıyorum. Fakat bu bir delilik de olsa, beni mutlu eden ilk delilik bu; içimi ısıtan, duyularımı açan ilk delilik bu. Kendi uyanış mucizemi burada anlatırken bunu sadece kendim için yapıyorum ve yaşadığım her şeyi kendi sözcüklerimin bana anlatabileceğinden çok daha derinden hissediyorum.
Ils Sont Eux
Ağır ceza reisi duruşmaya girerken
safir bir göz yapışıyor kırmızı yakasına
kırmızı yakaları var yargıç cübbelerinin
Fransız ihtilalelinden kalma.
Burslu okuduğu yıllardan kalma ceza reisinin
garip bir tarafı var
kaşlarını çatınca bir çocukluk
dolduruyor yüzünü
ürkünç bir uğursuzluk
gülümsediği sıra.
Garip bir tarafı var valinin
makam arabasına
Sayfa 34Kitabı okudu
İnsanların geçmişte kalan her şeyin hep bir hata ve ileriye bir hazırlıktan ibaret olduğunu sanmaları genel bir delilik hali heralde ve sanırım soğuk bir kalemi sıcak,yaşayan elime alıp da kuru bir kağıdın üstünde yaşıyor olduğum cüreti de anlıyorum.
Sayfa 68Kitabı okudu
Dua dua seni istedi bu gönül
Şimdi kelimeler titriyor
Sensizlik kış, kışın da dibi...
Gozleri yağmura, elleri semaya duran, Üşüyen küçük bir çocuğun duası gibi istiyorum seni.
Gece artık sensizliğe değil de vuslata varsa...
Elimden kalemi alsa artık bu karanlık gece,
Sen bana yazsa avuçları fesleğen kokulu yârim,
Sen bana yazsa...
Sayfa 202 - Yakamoz Kitap
belki başkalarının günah diye adlandırdığı bir başka uçuruma Belki de yüceliklere sürükleyecek. bunu bilmiyorum, Bilmek de istemiyorum. Çünkü sadece kendi Kaderlerini bir Gizem olarak yaşayabilenlerin gerçek anlamda yaşadıklarına inanıyorum.
Bir kez Kendini Bulmuş olan kişinin bu yeryüzünde yitirecek bir şey yoktur artık. Ve bir kez kendi içindeki insani anlamış olan bütün insanları anlar.
Insanların geçmişte kalan her şeyin hep bir hata ve ileriye bir hazırlıktan ibaret olduğunu sanmaları genel bir delilik hali herhalde Ve sanırım soğuk bir kalemi sıcak, yaşayan elime alıp da kuru bir kağıdın üstünde yaşıyor olduğumu anlatmaya çalışırken kendi göstermiş olduğum cüreti de anlıyorum. Fakat Bu bir delilik de olsa, beni mutlu eden ilk delilik bu; içimi ısıtan, duyularımı açan ilk delilik bu. Kendi uyanış mucizemi burada anlatırken Bunu sadece kendim için yapıyorum ve yaşadığım her şeyi kendi sözcüklerimin bana anlatabileceğinden çok daha derinden hissediyorum.