İşin içinde bir k*hpelik varmış :D
Herkese selam. Evet çok tatlı, çok şapşal, yer yer komik ama gereğinden fazla uzun tutulmuş bir kitapla geldim. 496 sayfayı okuduğuma pişman olmamakla birlikte okumasam da olurmuş demedim değil. Dedektif Nick ve Riley'nin diyalogları olmasa çekilir bir taraf bulamazdım kitapta. Eğer okuduysanız 
Finlay Donovan: Cinayetin Kitabı kitabındaki vibe'ı bu kitapta da alacaksınız ancak o kitap bence tam tadında bitmişti. Bir de sanırım bu kitap seri olacakmış ama ben doydum, almayacağım. Haydi konusuna geçelim; boşanmış ve nüfuslu kocası tarafından beş parasız bırakılıp üzerine haraca bağlanmış editör Riley, bir yandan bir grup yaşlı ev arkadaşının teknik desteğine dönüşmüş biri olarak normal bir yaşam sürmeye çalışırken diğer yandan da halihazırda var olan psişik yetenekleriyle mücadele içerisindedir. Başkalarının içsel düşüncelerini duymak, yakın gelecekte karşı komşusu Dickie'nin öleceğini görmek...Bir gün kapısı özel dedektif Nick Santiago tarafından çalındığında ikisi için de işler fazlasıyla karmaşık olacaktır. Öyle ki Nick lise beden öğretmeninin yeğeni olan Dickie'nin ölüm sebebini bularak onu gururlandırmak ve eski ortağının üzerinde çalıştığı bu davayı ondan önce çözmek için kendisini Riley Thorn'la sahte bir nişanlılık oyunu içinde bulur. Böylece Riley'nin komşularını ürkütmeden sorgulamak ve katili yakalamak daha kolay olacaktır. Ya da Riley Thorn'la daha çok vakit geçirmek mi desek. Herkese keyifli okumalar. 
Riley Thorn ve Ölü Komşusu 
Lucy Score
_Tinin Görüngübilimi, bilincin değişiminin yolculuğunun betimidir.
_Her şey kozmik tinin görüngüleridir. Bu gerçekliklerin dışında aşkın bir varoluş bulunmaz. Her şey bu dünyada olup biter ancak bilen özne ile bilinen şey mesela bilinç ve dünya aynı şeydir. Hepimiz her şeyi kapsayan kozmik ruhun parçalarıyızdır. O tekil ve tüm olan tin'dir.
Sen gelecekte yaşayabiliyorsun ama ben yaşayamıyorum.
Sayfa 8 - Olvido
“Profesör Nietzsche, geçmişte ihanete uğradığınızı ve bunun gelecekte de başınıza gelebileceğine inandığınızı biliyorum. Ancak ben size söz veriyorum, böyle bir şeyi benimle yaşamayacaksınız. Adınızdan asla söz etmeyeceğim. Tıp kayıtlarında bile adınız geçmeyecek. Size takma bir ad verelim.”
“Mesele sizin başkalarına söz edip etmemeniz değil, sözünüze güveniyorum. Asıl mesele sizin kendinize ve benim kendime neler söyleyeceğim. Sizi motive eden şeylerden söz ederken hizmet verme, sıkıntıları hafifletme iddialarınızı yinelemenize rağmen, yapmak istedikleriniz gerçekte benimle ilgili değildi. Zaten olması gereken de bu. Beni, kendi projenizde kullanacaksınız; bu da doğal, meselenin yapısına uygun düşüyor. Ama anlamıyor musunuz, beni harcıyor olacaksınız. Benim için duyduğunuz acı, iyilikseverliğiniz, duygularımı paylaşmanız, bana yardım ederken kullandığınız teknik, beni yönetmeniz; bütün bunların etkisi benim gücüm pahasına size güç vermek demek. Bu yardımı kabul edebilecek kadar varlıklı değilim!”
"Beni yalnız şu an ilgilendiriyor. Gelecekte ne olacağı neden umurumda olsun ki? Bunu anlamıyorsun. Sen gelecekte yaşayabiliyorsun ama ben yaşayamıyorum."
Sayfa 8Kitabı okudu