2011 itibariyle Türkiye, 27 Mayıs'ın kurduğu askeri vesayetten kurtulmuş, demokrasisini geliştirmiş ve AB'ye üyelik yolunda ilerlemiş bir Türkiye'dir. (...)
Ak Parti, seçim sürecinde, son on yılda gerçekleşen kalkınma ve dönüşüm siyasetinin kurumsallaşmasına ve hâlâ çözülememiş sorunların da kolaylıkla çözülebileceğine yönelik bir
Sayfa 309Kitabı okudu
Evet, mesele, ağaç meselesi değildi.
Adalet ve Kalkınma Partisi (AKP) 3 Kasım 2002 de siyasal iktidarı devraldığı günden, Gezi Parkı isyanının çıktığı 27 Mayıs 2013'e kadar, Türkiye'yi bir “demokrasi yanılsaması”ile yönetti. Bilhassa 2007 yılından itibaren Gülen Cemaati ile kurduğu hukuk dışı koalisyon, süreç içerisinde muhafazakâr oligarşiye dönüştü.
Sayfa 11
Gezi 27 Mayıs 2013
O yaz günü -unutulmaz yaz günü-
Taksim Meydanındaki kalabalık,
fırtınada kükreyen bir denizden çok,
yumuşak ama sürekli dalgalarla kıyıyı
döven sabırlı, inatçı bir gelgiti andıran hareketlerle siyah giysili, maskeli,
durmadan gaz bombası atan polislerin karşısında önce geri çekiliyor,
biraz kendini topladıktan sonra yine dönüyor, her yere akıyor.
Kızlı-erkekli binlerce gencin gözlerinden durmaksızın akan yaşların gaz
bombasından kaynaklandığı rahatlıkla söylenebilir ama gördükleri acımasız şiddetin yüreklerinde açtığı yaraların da bunda
pay sahibi olduğu kuşkusuz.
Zehirli dumanın boğulma derecesine
getirdiği genç ciğerlerden, yürek paralayan öksürüklerle birlikte tarihin başlangıcından
beri şiddetle karşılaşan masum insanların değişmez çığlığı yükseliyor:
Neden? Neden? Bu şiddet neden?
