Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.13
408 syf.
10/10 puan verdi
"Tanrı insanın kalbini sussun diye yaratmadı."
Elimdeki 1970 basımlı kitap..
"Din, toplum ve tabiat.. İnsanın savaştığı üç şey.." der Victor, ve ekler "İnsanı kuşatan bu üç kadere bir iç kader de karışır, yüce bir kader: İnsan kalbi."
İşte Hugo'nun doğa, insan ve din üçlemesinin doğa ayağıdır bu kitap. Hugo'yu bilenler bilir nasıl bir üsluba sahip olduğunu. Zaman, mekan, karakterlerin rutin alışkanlıkları, dönemin yapısı her şey anlatılmış ama bu anlatılışta insanı yoran bir üslup yok. Aksine uzun metrajlı bir film izler gibi, sanki bu karakterler yıllardır tanıdığınız insanlar gibi ilerliyorsunuz kitapta.
Deniz işçileri, sonu acı ile biten karşılıksız bir aşkı yüreğinde taşıyan onurlu, yalnız ve dışlanmış bir adamın hikayesidir. Bir denizcinin hikayesi.. Zaten Gilliatt favori karakterlerim arasında baş köşeye oturdu bu kitapla beraber.
"Güzellik güzel olduğu için bana iyi gelir. Varlığı aydınlatır, yakınlığı ısıtır; o geçer, memnun olursunuz, durur, mutlu olursunuz; ona bakmak yaşamaktır. O yaratık insan yüzlü bir şafaktır, orada bulunmaktan başka bir şey yapmaz ama o kadarı yeter. Evi cennete çevirir, soluk almaktan başka bir zahmete katlanmadan, herkese dağıtır." (Kitaptaki altı çizili tek yer.)
Victor Hugo'nun din-toplum-tabiat üçlemesinin üçüncüsü bu kitaptır. Ve benim ise ikinci Victor Hugo kitabım.
İncelemeye başlamadan önce kitaptan bir alıntı paylaşmak istiyorum. Çünkü ben hala kitabı bitiren bu son cümlelerin etkisinden kurtulamadım.
“...Gemi Ufuk’ta silindiği sırada çehre de suyun altında kayboldu. Artık sadece deniz
Daha 13 yaşımda tanıştığım Victor Hugo’nun üç büyük kitabını okuma isteğimi bu kitap ile karşılamış oldum.
Victor Hugo bu eserinde denizci dünyasını bize tanıtmıştır. İçerikte geçen terimler Victor Hugo’nun denizcilerin içinde uzunca bir süre yaşamış olduğunu düşündürüyor. Anlatım zenginliği, güzel betimlemeler ve anlatımda tarihten yararlanması kitabı fazlasıyla zenginleştirmiştir. Kitap dönem ve bölge hakkında güzel bilgileri bugüne aktarmıştır. Gilliatt ın ulaşılamaz aşk hikayesi ile de güzel bir olay örgüsü ortaya koymuştur. Okumayı düşünenler için tavsiyem uzun betimlemelerin geçtiği sayfaları sabırla okumalarıdır. Bu sayfaların sonunda olay örgüsü şaşırtıcı şekilde devam etmektedir.
Kaybedenler kulübüne hoş geldiniz
İnsan ne derece sevebilir, sevdiği şey için sevdiğini feda edebilir mi? Küçük heveslerle içimizde büyüttüğümüz , uğrunda onca zorluğa katlandığımız, onun varlığıyla ve hayaliyle ayakta durduğumuz varlığı, o mutlu olsun diye mutsuz olacak hatta kendimizi feda edebilecek kadar çok sevdik mi?
Kitap derin anlatımı ve betimlemesiyle insanı adeta büyülemekte. Hugo'nun derin tasvirleri ve anlatımı ile kitabın nasıl bittiğinin bile farkına varamayacaksınız,hele kahramanı tanıdığınız zaman.
Kitabın kahramanı içimizden biri,ya bir tanıdığımız ya da kendimiz. O, umutlarını umutsuzlukla, mutluluğunu başkalarının mutluluğuyla kaybeden, yaptığı onca fedakarlığın bir dalganın silip süpürdüğü kum taneleri gibi kaybolup gittiğini gören biri, o kim mi? O Gilliatt, o kaybedenler kulübünün daimi üyesi.
464 syf.
7/10 puan verdi
Gilliatt..
Bu incelemede tek sözüm sana. Zira platonik sevdiğin kıza diyecek çok sözüm var demek istemiyorum. Yaptıklarının içinde hak verdiğim kısım karınca büyüklüğü kadar olmasa da ,bu hak vermişligimden dolayı kendisini haklı hissetmesini istemem.
Gilliatt..
Toplumun sana biçtiği değer,senin için öngördüğü yeri kendinde nasıl benimsemişsen doğayla karşı karşıya geldiğinde verdiğin haklı mücadelenin sonunda, kazanmişliğin yanında yine kendini,seni toplumun koyduğu yere bıraktın.
Platonik aşkının ağzından mecburiyetten, bilinçsizlikten, samimiyetsizlikten çıkan sözün üzerinde iki buçuk ay yürüdün.
O söze doğru döndüğünde beyhude çabanın, zamanında dışlanmışlığın,ağzı büzülemeyen,cahil pis bir topluluğun seni koyduğu yeri, sana aşıladığı psikolojiyi sahiplendiğini gördüm.
Sen güçlüydün, fiziki olarak..
Kazanırken, alışık olmadığın kazanma duygusunu psikolojik olarak yıktın. Yine kendi ellerinle sadece tepeden izledin, sadece gömülene kadar bekledin.
Zaten söyleyim mi, bu alışkanlık varken ya toprak saracaktı seni ya da deniz. Sen sadece seçim yaptın.
Not: Betimlemeler sıkabilir( sıkacak) ama devam edin. Victor Hugo =Kalp =Kendimi zaman zaman bulduğum yer..
EPİK BİR YOLCULUK
Doğa ile ilgili bir şey konuşulunca veya yeşillik ya da deniz görünce aklıma hep şu alıntı gelir:
''Baylar, çevremizi saran şu Tanrı nimetlerine bakın bir kez: Gök açık, hava temiz, otlar körpe, kuşlar, doğa olabildiğine güzel ve günahsız... Yalnız bizler, biz tanrıtanımaz ahmaklar yaşamın bir cennet olduğunun farkında değiliz.''
-Dostoyevski,