Dünya ne verdi sana? Hep dert, hep dert!
Güzel canım da bir gün uçar elbet.
Toprağında yeşillikler bitmeden
Uzan yeşilliğe, gününü gün et.
Dedim: Artık bilgiden yana eksiğim yok;
Şu dünyanın sırrına ermişim az çok.
Derken aklım geldi başıma, bir de baktım:
Ömrüm gelip geçmiş, hiçbir şey bildiğim yok.
Leyla isteyen kişi Mecnun olmalı;
Kendisinden de, dünyasından da geçmeli.
Sevenlerin sofrasına çağrılınca
Ben körüm, ben dilsizim demeli.
Yarım somunun var mı? Bir ufak da evin?
Kimselerin kulu kölesi değil misin?
Kimsenin sırtından geçindiğin de yok ya?
Keyfine bak: En hoş dünyası olan sensin.
Niceleri geldi, neler istediler;
Sonunda dünyayı bırakıp gittiler;
Sen hiç gitmeyecek gibisin, değil mi?
O gidenler de hep senin gibiydiler.
Ömer Hayyam
(Gittiler) Ülkücü Şehitlere İthafen
Değerlerim Var Benim İz Bırakıp Gittiler
Dilimde Söylenecek Söz Bırakıp Gittiler
Yüreğimde Yanan Bir Köz Bırakıp Gittiler
Ölü Diyemem Demem Şehit Olup Gittiler
Onlar Bu Hareketin Bu Davanın Sözüydü
Duymazların Kulağı Kör Olanın Gözüydü
Onlar Türk Ve İslamın Benliğiydi Özüydü
Kadere İman Edip Sıra Sıra Gittiler
Sayfalarca Yazsam Da Az Gelir
_Deniz bitti. En az iki yüzyıldır milletçe tam bir mirasyedi gibi yaşadık. Artık sonu geldi. Alacaklılar kapıya dayandı. Günü gün ederek har vurup harman savurduk ve değirmenin suyunun nereden geldiğine zerrece aldırmadık. Duranın durduğu yerde hep durmaya devam edeceğini sandık. Onunla ayakta durmak yerine emsalsiz bir umursamazlıkla sırtımızı
Apartmandan bozma köşk
Şirince'de resmi makamlara karşı verdiğim (bugün itibariyle) ondört yıllık amansız mücadeleyi Şirince Meydan Muharebelerinin Mufassal Tarihçesi⁵¹ adlı kitabımda hikaye ettim. Burada o konulara çok fazla girmeye gerek görmüyorum. Daha önce okumuş olanlardan özür dileyerek, Tarihçe'den bir bölüm aktarayım. Tam aktarma değil gerçi, epeyce
Sayfa 198 - Liberus Kitap / III. ŞİRİNCE / 51. Everest Yayınları, 2011.Kitabı okudu
Rainer Maria Rilke
Birinci Ağıt
Kim duyar, ses etsem, beni melekler katından? Onlardan biri beni ansızın bassa bile bağrına, yiterim onun daha güçlü varlığında ben. Güzellik güç dayandığımız Ürkü'nün başlangıcından özge nedir ki; ona bizim böylesine tapınmamız, sessizce hor görüp bizi yok etmediğinden. Her melek ürkünçtür. Kendimi tutar bu yüzden, yutkunurum.
