Yara Oldu Kaldı
Bu harika yaşam manzarasında gölgelere yer yoktu; kişisel edep duyguları gelişmişti ama utanmaları yoktu, utanılacak bir şey olabileceğine dair bir bilgileri bile yoktu.
Gölgelere Dair
Suların karardığı bir çağda birtakım günah yüklü
gemiler harekete hazırdı / iyice biliyorum
gölgeler vardı / kalın tasmaları vardı gölgelerin /
ürkek sesler suları yarıyordu / bakıyorsunuz
kuşlar bayağı gülüyordu / karanlık gölgeleri
ürkütüyordu / onlar bağlı olmayı hoş
görüyorlardı / korkarken ölümü düşünüyorlardı
muhakkak.
Kafaları kalındı
Bir şeylere, birisine bağlanmaya deli gibi ihtiyaç duyduğun ama artık hiç kimseye güvenemeyeceğini hissettiğin oldu mu?
Artık eskisi gibi olmadığın ama yenilenen benliğini tanıyamadığım oldu mu?
Kendini bulmak için bir yolculuğa çıkmayı, sevdiğini bildiğin ve hiç denemediğin ama seveceğine emin olduğun şeyleri yapmayı deli gibi arzuladığın lakin bulunduğun noktadan ileri tek bir adım atamadığın, hayallerine elini bile uzatamadığın, görünmez prangalara hapsolduğunu hissettiğin oldu mu?
Sabah uyandığında o günün sana çoktan hazırlanmış sorumluluklarla, paketlenmiş açılmayı bekleyen dertlerle geldiğini fark ettiğin oldu mu?
Acının hem dünden kaldığını hem de yarından geldiğini anladığın, artık katıksız sevinç duymayı bir hayal ürünü saydığın, ağlayamayacak kadar kayıtsızlaştığın oldu mu?
Her şeyi ardında bırakıp gidecek psikolojide olup çoktan hayatından vazgeçtiğin fakat senden vazgeçemeyenler yüzünden çakılıp kaldığın oldu mu?
İçindeki medcezirleri dışa dökemediğin; bir baş ağrısını bile, çocukluk sayarlar, diyip kendine hak görmediğin; uzanıp tavanı seyretmeyi bile sadece herkesin uyuduğu geç vakitlere bırakabildiğin; rüyalarında huzur bulmaya çalışıp kabuslarla boğuştuğun oldu mu?
Tek bir sıcak kalp aradığın ama bunun gerçek olmadığını anladığın oldu mu?
Kendini gölgelere sakladığın ama ışığını söndürdükleri için zifire bulandığın, artık bırak önünü, kim olduğunu bile göremediğin oldu mu?
_Tanrı, ilk ateisttir. E. Hubbard
_Din, gönüllü köleliktir. Herzen
_Burada bir ateist yatıyor. Giyinip kuşanmış hazır, ama gidecek bir yeri yok; ne cennet ne de cehennem. Mezar taşı
_Çürümüş bedenimden çiçekler çıkacak ve ben de onların içinde olacağım. E. Mumch
_Bir zamanlar ateist olmak istemiştim. Artık vazgeçiyorum. Adamların tatili yok! H.
"Şimdi kızıl ufukları seyret,
Seslerin içimizdeki yankılarını,
Gölgelere asılmış zamanın çığlıklarını,
İnsan kalabalıklarını."
#MA_A
