Gülcan Coşkun yorumladı.
Tercüman Recep
Her şey, bir iş görüşmesinde bana sorulan, "İngilizce biliyor musunuz?" sorusuna verdiğim "Evet" cevabı ile başladı. Bu sayede bir otelde güvenlik görevlisi olarak işe başladım. Garip olan ise benim İngilizce bilmiyor oluşumdu. Hem güvenlik görevlisine İngilizce niye lazım olsun ki?
Ortaokul ve lisede altı yıl boyunca
··
2 artı 1'leme
·8,5bin görüntüleme
Gece gece koptum gülmekten Mustafa Hocam :))) Gözümden yaş geldi. Müthiş olmuş tek kelimeyle :) Ömrünüze bereket...
Çok mutlu oldum Eylül Hanım. Kahkaha attıysanız ne mutlu. Teşekkür ederim.:)
1 sonraki yanıtı göster
"Bu duruma dertlenip üzerimize gelen dalgaları sistem farzedip tekmeledik." Hikayenin ilk ve tek tekmesi buydu bana kalırsa Mustafa Hocam! :) Bile isteye kısaltılmış olduğunu düşündüğüm, kendine has ritmini bolca tebessümden alan ve diğer hikayelerin gibi toplumsal aymazlıkları her dem menzili bellemiş bir hikaye olmuş yine! Emeğine sağlık olsun..
Dalgalara atılan tekme gibi sisteme atılan tekme de boşa gidiyor belki. Yorumun değerliydi Sibel Hanım. Teşekkür ederim.:)
Bu yorum görüntülenemiyor
Bizim dönem yabancı dil eğitimine 4. Sınıfta başlamıştı. İlkokul hocamız ingilizceyi bilmediğinden dolayı ingilizceye "lanet şey" diye hitap ediyordu... Bence yabancı dil eğitimi verilmeden önce en az 2 sene yabancı dilin ne anlama geldiğini, niçin öğrenilmesi gerektiğini anlatan bir ders konulmalı müfredata. Ayrıca eğitimsiz eğitimcilerin olduğu güzel ülkemde bu eğitimsizler eğitim verdiği sürece yabancı dil eğitimi mümkün olduğunca geç başlanmalı.
Haklısın dediklerinde. Şu an benim oğlum ikinci sınıfta bizim lisede gördüğümüz müfredatı görüyor. Belki gelecek daha güzel olur.
Bazı İngilizce kelimeler, bazı Türkçe anlamlara gelmiyor Albayım.:)) Teşekkür ederim yorumun için Osman.
Okuduğum üniversitede çok sayıda yabancı öğrenci vardı. Türk öğrencilerin akademik başarısı ortalamada onlardan çok daha yüksekti ama iş İngilizce konuşmaya gelince çoğumuz onların yaptığı gibi hocalarla İngilizce tartışamazdık. Türkiye'nin ekonomik açıdan üçe beşe katlayacağı ülkelerin gençleri akıcı bir şekilde İngilizce konuşabilirken biz anca derdimizi anlatabilirdik. Bu niye böyle, ya biz Türkler aptalız ya da eğitim sisteminde bir sorun var. Kendi adıma birincisi olduğunu düşünmüyorum.
Hikayenizi keyifle okudum, kaleminize sağlık. Cem Yılmaz'ın dediği gibi bu ülkede herkes derdini anlatacak kadar İngilizce bilir.:)
Kesinlikle hepimiz de aptal olamayız, sonuçta Nesin bir yüzde koymuş ortaya. Sorun tabiiki sistemde. Savaştan kaçıp gelen Suriyeli çocuklar İngilizce konuşurken, Cem Yılmaz'ın da dediği gibi bizler derdimizi anlatacak kadar konuşabiliyoruz.:)
Beğenmenize sevindim, teşekkür ederim.
Daha yeni Aziz Nesin’in ‘Üç günde İngilizce’ adlı bir öyküsünü okudum, benzer konuda benzer tadı aldım. Yabancı dil eğitimini teşvik için kamu spotu olarak değerlendirilebilir öykünüz:) Elinize sağlık. 👏
Aşağıda yorumda bir arkadaş yazmıştı Cem Yilmaz'ın bir lafını.
"Hepimiz derdimizi anlatacak kadar İngilizce biliyoruz" diye. Önce bilmediğimizi kabullenmek gerekiyor bence. :))
Öykü Nesin'i andırdıysa
ne mutlu bana. Güzel yorumunuz için teşekkür ederim Çetin Bey.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.