Sevgili Büşra, o "buz gibi" cümleyi kullanmakta çok zorlanırım ben.Keşke zorunlu olmasak...Bazı acılar hiçbir şekilde zaman aşımına uğramıyor ne yazık ki! Anneciğin ile yaşadığın herşey her daim aklında olacak, olmalı da zaten. Bedenen ayrılıyoruz ama kalplerimiz, ruhlarımız hep birlikte, ben buna inanıyorum. Mesela şimdi annenin ellerinden öpüyor, anneler gününü kutluyorum, emin ol ki duyuyor. Semih'e yürekten katılıyorum, sen hep yazmalısın bence, yazarak ifade gücünün güçlü olduğunu düşünüyorum... Kitabı ben de geçen yıl okumuş, çok eğlenmiştim. Sanıyorum yer yer kendimi gördüm karakterde. Bilhassa çevremdeki tüm erkeklere okumalarını tavsiye etmiştim. Kimi kitaplarda edebilik vb gözetmemek lazım. Oldukça eğlendirici, akıcı ve ibretlik bence, elin kolun ağrımasın canım...