··
372 görüntüleme
Okuyanı bol olsun diye umut ettiğim bir kitap. Hatta yazarının 58 yaşında başına poşet gibi bir şey geçirerek intihar ile hayatına son verdiğini okuduğum zaman ölüm şeklinin tercihi bile bu kitabını okumaya daha da davetkar kıldı..
Yazar kitabı hakkında sonra yaptığı yorumunda "Bugün Boyalı Kuş’un yaratılmasından yıllar sonra onun varlığı için kararsız duygular hissetmekteyim. Geçen son on yıl, romana benim de eleştirel bir gözle bakmama olanak verdi, ama kitabın etrafında koparılan fırtına ve benim kendi hayatımda ve bana yakın olanların hayatında yaptığı değişiklikler, kitabı yazmaya ilk karar verişimi sorgulattı doğrusu. Ben kitabı yazdığımda kendine göre bir tarzı olacağını düşünüyordum ve edebi bir başarının yanı sıra bana yakın insanların hayatlarına yönelik bir tehlike olacağını asla düşünmemiştim. Anavatanımdaki yöneticiler için kitap, aynı yakalanıp boyanan kuşa olduğu gibi sürüden çıkartılıp atılan bir unsur oldu. Kuşu yakaladım, tüylerini boyadım ve serbest bıraktım ama yapabildiğim sadece orada durup kuşun felaketini seyretmek oldu. Eğer olabilecekleri daha önceden görseydim, Boyalı Kuş’u asla yazmazdım. Ama kitap da aynı kahramanı küçük çocuk gibi saldırılara göğüs gerdi. Hayatta kalma güdüsü zincirleri koparıp geçti, insanların hayal güçleri de çocuğunkinden daha fazla tutsak kalabilir mi?" demiş... Yüreğine sağlık incelemen için...
Tek kişilik dev kadro Muzaffer Akar’den yine sarsıcı bir inceleme gelmiş. Sen, ortada hiçbir şey yokken sıradan bir Ankara gezisini geniş katılımlı bir okur buluşmasına çevir, bir yandan zor bir kitap ile İstanbul buluşmasına hazırlan, diğer yandan siteye yarım simit kadar sıcacık öyküler kazandır, üzerine bir de böylesine sarsıcı bir kitaba, böyle bir solukta okunan bir inceleme yaz... Şu sitede birini maaşa bağlamaya karar verseler benim adayım net belli :))
Ben üniversite yıllarında savaşın tam olarak içine girmiş, savaşı yaşamış, yerli yabancı pek çok savaş muhabiri ile tanışıp onlardan gerçek savaş öyküleri dinlemiş biriyim. Hatta bu insanlardan bir tanesi sohbetimizden birkaç yıl sonra bir savaşta öldü. Duyduk ki, bedenine şarapnel parçası isabet etmiş. Buna rağmen, bu kadar gerçekçi kitaplara, filmlere hatta haberlere rastladığımda bir adım geri dururum. Başıma gelecekleri az çok tahmin ettiğim için yüzleşmek istemem onlarla... O yüzden böyle kitapları alıp okumak bana göre biraz da cesaret işidir. Muzaffer okuma sürecini anlatırken, ‘kaç kere kitabı elimden bırakıp şöyle bir nefes aldım bilmiyorum’ diye bir ifade kullanmış. Sadece bu ifade bile nasıl bir kitapla karşı karşıya olduğumuzu anlatmaya yeter de artar bile... Ardından çok doyurucu ve akıcı bir analiz gelmiş ve sonunu muhteşem şekilde bağlamış. Gerçekler ne olursa olsun, kitaplarda ne yazarda yazsın insanı ve insanlığı yaşatacak şeyin en başta ‘bir umut’ olduğu mesajını ben çok sevdim... Daha doğrusu, çok yakın buldum kendime... Kalemine ve emeğine sağlık... Sevgilerimle...
Necip, şimdi utandım ha. Bir de kıskandım senin yorumun benim incelemeyi gölgede bıraktı, ayıp bir şey yahu. Çok ince ve samimisin, şu site o kadar güzel dostlarla tanıştırdı ki beni anlatamam. Dur seninle çok işimiz var daha. Şöyle bir düşününce kaç kişiyiz birbirini çok az tanımasına rağmen birbirini anlayabilen. Dostum dedim sana ya, altı doludur o kelimenin. Var olasın değerli dostum.
2 sonraki yanıtı göster
Bu yorum görüntülenemiyor
Güzel bir inceleme olmuş kaleminize sağlık. Bu etnik ayrımlar, bu kendinden olmayanı yok etme çabasını aptalca buluyorum. Fakültede bir dersimizde ismi "Barış" olan bir hocamız Josef Mengele diye bir caniden bahsetmişti bütün ders boyunca onun Yahudiler üzerinde yaptığı, özellikle de ikiz bebekler ve çocuklar üzerinde yaptığı insanlık dışı deneyleri anlatmıştı. Ağlayanlar bile oldu o derste ki nasıl ağlamasın insan. "Bana kızmayın bunları bu şekilde size anlatıyorum diye sizin narin duygularınız incinmesin diye bazı acı gerçeklerin üstünü örtecek değilim. Görüyorum ağlayanlar var. Ya put gibi tepkisiz ya da normal karşılayarak dinleseydiniz bu dersi ? O zaman ben ağlardım. Siz de umut var. " dedi. Bence de umut var. Bu olanları görmezden gelmeyip ders çıkaranlarda umut var.. Uzattım yine kusura bakmayın artık.
O ne güzel uzatma oldu. Değil mi ya, umut var gerçekten. Sağolasın.
Bu yorum görüntülenemiyor
Kosinski'nin anlattıkları bir çocuğun gözünden midir, bu çok tartışılır. Aslında her şey oldukça berraktır. O yaşlardaki bir çocuk anlatılan şeyleri asla kurgulayamaz. Bu anlamda kitap tamamen olgun bir yaşın bir yeraltı edebiyat romanı kurgusudur diyebiliriz. Otobiyografik asla değildir yani. O kesitler ise, anormal toplumsal koşulları insancıkları da anormal yapar, diye okunabilir.
Irkçılığı ne güzel yasakladılar mesela. Bu konuda uluslararası yasaların işlemesi de fena sayılmaz. Bir şu savaşı yasaklayamadılar ya, yazıklar olsun. Ama, ben inanıyorum ki, mutlaka olacak bir gün. Ve senin dediğin gibi, enseyi karartmamak lazım :))))
Yüreğine sağlık Muzafferim.
öncelikle elinize sağlık güzel inceleme olmuş.. medeni bildiğimiz tek dişi kalmış Avrupa ülkeleri.. sömürge ve köleleştirme zihniyeti ilk oralardan başlamadı mı?? savaşlar üstelik.. Heidi nin neden ayakları çıplaktı diye bir yazı ile karşılaştım diyebilirim isviçrenin alp dağlarındaki melanetlerle.. ne diyebilrim ki.. insanlık suçu her daim işleniyor işlenmeye devam ediyor.. kan davası gibi bişey..Almanlar Yahudileri kestiler fırında yaktılar bedelini Filistinliler ödüyor!!
Bir miniğin trajedisi bile dehşete düşürürken bizleri, istatistiksel verilerle olayları küçümsediğimiz doğrudur. Yeni Dünya düzeninde savaş yapılırken ki "ulvi" amaç 'haksızlığa, adaletsizliğe, zulme dur demek; peki nasıl? Fillerin altında ezilen çimler misali oynanan oyunun kırılan, parçalanan oyuncakları var. O ulvi amaç için, yitip giden pırlantalar, yaşanmamış yaşamlar var. O 'göremediğimiz büyük oyun'dan dolayı maruz kaldığımız sürekli kötülük aşılayan fikirler var. Çok iyimserce yazdıklarınız Muzaffer Bey, kaynaklarımızı bitirip soyumuzu tüketene kadar savaşacağız.
Bu yorum görüntülenemiyor
Bencede olsunn... İyilik, iyiliği getirecek, ütopik gözüksede iyilik bulaşıcı bir hastalık olacak ve bir gün iyilik kazanacak. Kaleminize sağlık... incelemenizden güzel bir kitap seçtiğimizi düşünüyorum. Acilen okumaya başlıyorum.
Aaaa okumadınız mı? Çok ayıp.. teşekkürler görüşmek üzere.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.