··
2.863 görüntüleme
Oh şurama da biraz Proust... dedim incelemeyi okurken. Şu an sabah sabah öyle bir Proustladın ki beni tahmin edemezsin.
1 ay beraber arkadaşlık etmiş olmanızın da etkisiyle kitap seni o kadar içine almış ki artık neredeyse Swann'ın dilinden konuşmaya ve Proust'un dilinden betimlemeye başlamış gibisin. Ayrıca Proust'un geçmişe yerleşme felsefesi ile Bergson'ın kuramını tamamen kendi cümlelerinle efsane bir şekilde bağlamışsın. Şu an incelemenden aldığım pay %20 iken okuduğumda buraya tekrar geleceğim ve bu payın ne kadar değerli bir şekilde arttığını göstereceğim.
Site için gayet üst seviye bir inceleme olmuş bence, eline, emeğine sağlık. Bu incelemeyi okuyan herkes altta da dendiği gibi en azından Google'a dahi olsa Proust yazacak kadar meraklanır.
Swann'ın dünyasından çıkmak istemeyişimi ve aldığım zevki bu bir aylık arkadaşlığa borçluyum, çok iyi ifade ettin. Proust'un çemberine girince çıkmak ne kadar zorsa burada geçirilen zaman da o kadar dolu ve verimli hale geliyor, etkinlik süresince seriye devam edeceğim, ama çok da seri olamayacak bu yürüyüş.:)
Bu aynadan sana olan yansımaları da çok merak ediyorum ben, umarım en yakın zamanda Swann'la tanışırsın dostum, çok teşekkür ederim, eksik olma.
Bu yorum görüntülenemiyor
MÜKEMMEL!!
Aslında bu tek kelimeyle inceleme hakkındaki düşüncelerimi anlatıyor ama dayanamayıp bir kaç laf edeceğim. O kadar Proustvari bir inceleme olmuş ki... Aldığınız o edebi hazzı satırlarda hissettim ben. Proust okumak ne kadar sürerse sürsün kaybettiğimiz zaman olmuyor. Aslında tek kayıp önceden okuduğun ve kendine bir şey katmadığını farkettiğin kitapların varlığını yeni anlamak oluyor.
Elinize sağlık, anlatımınız da şahane olmuş. Ben asıl Sodom ve Gomorra da ne yazacağınızı şimdiden merak etmeye başladım. Daha çok vardır herhalde:)) Size de iyi Proustlanmalar dilerim.
Swann'ların Tarafı, Kayıp Zamanın İzinde serisine devamım için hem küçük bir kıvılcım oldu hem de edebiyat dünyamda bugüne kadar almadığım hazzı sadece bir kitapta yaşayabilme fırsatı verdi. Süreyi uzun tutmamın aldığım hazzı ve bana geçen duyguları katlaması açısından da çok verimli olduğunu söyleyebilirim. Bu yönde devam edeceğim sanırım.
Bize bir şey katmadığını düşündüğümüz kitaplar bir zaman oluyor ki dağılan yapbozun parçaları okuduklarımızın da etkisiyle kendiliğinden birleşiyor, kaybettiğini düşündüğümüz şey zamana karşı galip geliyor diyebiliriz bir nevi... Bu zaman algısını başka bir eserde daha iyi göremeyeceğim gibi geliyor bana. Böyle bir önyargı oluştu. :)
Teveccühünüz ve katkınız için çok teşekkür ederim Gamze Hanım. Heyecanla bekliyorum Sodom ve Gomora'yı da. Etkinlik süresince Proust hakkında etkileşimde olmak isterim. Hayırlı akşamlar diliyorum:)
1 sonraki yanıtı göster
Yorum yazamadım düşündüm durdum ama yok bir yorum gelmedi... Ne denebilir ki daha üzerine ... Ne yaptın sen be! İncelemelerini beğeni ve hayranlık ile okuyorum normalde ama bence en güzeli bu olmuş. Böyle bir kitaba çok yakışan bir inceleme olmuş. Emeğine sağlık. Saygılarımla...
Ben bu kitabı bitirdiğini görünce ciddi ciddi profiline girip durdum incelemesi için ve işte değdi mi hem de nasıl... Sitede yazma hüneri olan sayılı insanlardansın benim gözümde gerçekten, kitapları yorumlaman neredeyse (bunu buraya koyayım da hak yenmesin :D) kitaplarla aynı değerde. Proust zaten birçok insanın gözünü korkutan bir kitap bu bariz ama sen altından çok güzel kalkmışsın. Dopdolu bir okuma olmuş senin için, devamını dilerim ben de. ^^
Kitabın sonundan çok bu incelemeyi merak ediyordum:) Son sayfaları 100 metre koşucusu gibi geçtim hemen incelemelere (özellikle seninkine) dalmak için...
Telefondan yazdığım için gecenin şu saati uzun uzun paragraflar yazacak mecalim yok, birkaç satır bırakıp kaçacağım:) Bu kitap gerçekten özel bir kitap. Bir okurun tüm beyin hücrelerine kadar nüfuz edebilecek bir güce ve derinliğe sahip. Lakin benim gibi ketumlara da denk gelecek haliyle:)
Nasıl ki, kitabın ilk bölümünden benzersiz bir haz aldıysam -ki gerçekten edebiyatüstü soyut bir mertebeye çıkartıyor okuru, ikinci bölümden de bir o kadar sıkıldım, daraldım, bunaldım... Çünkü dünyanın en derin tasvirlerini de yapsanız, edebiyat denilen dışavurumun zirvesine tırmanıp oraya bayrak da dikseniz, bir aşk hikayesi, daha doğrusu merkezinde kadın-erkek ilişkisi olan bir mevzu, kendimi bildim bileli beni hep daraltmıştır. Belki de o duygu yoğunluğuna çok uzak olduğum içindir ya da ilişki denen şeyin bu kadar yüceltilmesinin bende bir karşılığı yoktur bilemiyorum...
Neyse, lafın fazlası ziyan demişler:) Çok uzattım ama eğer bu kitap hakkında iki çift laf edeceksek, en doğru yerin bu incelemenin altı olduğunu düşünüyorum:)
Bu harika incelemeni birkaç defa daha okuyacağım muhtemelen... Ellerine, emeklerine sağlık değerli dostum... Selam ve sevgilerimle...
Benim düşüncem de aşağı yukarı bu yorum gibi. Yani o sürekli tekrarlanan aşk mevzusu bir yerden sonra okumayı güçleştirmişti bende de. Ama Proust dünyasının kuralı bu galiba. Mehmet Rıfat, Proust okumak 7/24 mesai harcamayı gerektirir derken yerden göğe haklı. Tabii romanın kendi içindeki sanatsal ve bir o kadar labirent halini alan cümle yapısı, anlatıcının devreye girişleri bu yanını törpülüyor bir anlamda. Yani en azından benim için öyle:)
(Not: Buna rağmen 29 günde okumuş olmam benim ayıbım olsun)
Kayıp Zamanın İzinde'yi tahammül edilebilir kılan en önemli şey bence Anlatıcının devreye girişleri. Yolları çetrefilli ama değer :)
Çok teşekkür ederim abi, aslında farkında olmadan yorum yaparak küçük incelemeler bırakıyorsun, serinin bitimine 1 kala senden de Proust incelemesi/incelemeleri okumak harikulade olur. Bilmukabele, hayırlı ve bereketli bir gün dilerim...
2 sonraki yanıtı göster
Muhteşem olmuş, kelimeler, cümleler, paragraflar dans etmiş resmen, zaten ciddi anlamda çok güzel ve derin yazıyorsunuz, bu inceleme de fevkalade. Kitabı okumadığım halde bu kadar etkileyici geliyorsa bu inceleme, okuduktan sonraki duygu durumumu merak ediyorum.
Çoğunlukla yapılan Tolstoy ve Dostoyevski karşılaştırması gibi, kafamda Musil'i ve Proust'u çarpıştıracağım sanırım ben, Musil'in haklarını savunabilmek için o onun kitaplarını tamamlayıp başlayacağım bu kitaba ve incelemenize geri döneceğim. Yeterince övemediysem diye diyorum yine çok güzel emeğinize sağlık :)
Bu denli muhteşem bir eser olunca o cümlelere ister istemez sürüklüyor okuru. Zamanın içindeki karakterlere bürünmeyi sağlayan yapı ve nizam tek kelimeyle muazzamdı. Musil'i okuduktan sonra bu seriye başlamak nasıl bir tat bırakır tahmin bile edemiyorum, aynı şey kendim için de geçerli tabii, hâlâ Musil okumuş değilim. Bu iki muhteşem zihnin en kesişen noktası cümlelerin büyüsü bana göre. Bir Harry Potter, bir Dan Brown veya Grangé'daki olay örgüsünün gücünü Proust-Musil ikilisinde aramaya kalkışamayız elbette. Aradığımız şey kelimelerin gücü, kelimelerin gücü, başka bir şey değil. :)
'Serinin bu ilk romanının akabinde okuyacağım herhangi bir romanın tasviri, öncesinde yeterli doyuma fazlasıyla ulaştığımdan bana yavan geleceği önyargısına yeterince ikna oldum.` demişsiniz ya, seriyi geniş bir zamana yayma projemi sırf bu düşüncede olduğumdan uygulayamayacağım. Bu kitabı okumak usul usul damarlarından edebiyat akıyormuş gibi hissettiriyor, ciddi anlamda fiziksel bir mutluluk verdi bana, muhteşem bir tatlı yemişim, o cümlecik beni esir almış gibi.
İncelemeyi kitaptan sonra da okumak da çok güzel oldu, yine söylüyorum muhteşem :)
Hâlâ aynı hissiyat içindeyim ben:) 8 kitabın verebileceği tasvir, tek kitaba nasıl yüklenebilir sorusunun cevabı kesinlikle. Çuval taşıtsa daha iyi olabilirdi. Elimde daha fazla sürünsün istemediğimden bir an önce bitirmem lazım, küçük bir ara istiyor gerçekten.
Çaya batırılan madlen diyorsunuz yani.:) Her sayfa, edebiyat dünyamın zenginleştiğini hissettiriyor bana. Not aldığım, araştıracağım çok fazla unsur olduğundan okuma süresi biraz uzuyor ama bunun faydasını yadsıyamam tabii ki. Umarım sizin için de bol istifadeli bir okuma olur, çok teşekkür ederim Nesrin Hanım, mutlu ettiniz. :)
Çok sevdiğim bir yazar şöyle demiş benim işim gücüm kendimi incelemek Proust farklı bir şey mi yapmış sanki işi gücü zamanın duyguları üzerindeki değişiklikleri incelemek beğenmediklerini değiştirmek beğindiklerini süslemek onları yenilerini eklemek onları isteyeceği boyuta getirmek düşün dünyasında yaşayan bir insan sanatı oraya eklendiğinde neler çıkmaz ki ....
Öncellikle böyle bir inceleme için teşekkürler Oğuzun'da dediği gibi üst seviye bir inceleme olmuş hele Proust incelemesi yapmak daha bir zor iken...
Kalemine Sağlık....
Proust'un çağında yaşayan bir yazar mektubunda Proust'a demiş ki, "Yazdıklarınızdan hiçbir şey anlamıyorum beyefendi, söylemek istediğiniz bu kadar belirgin ve kısa olduğu halde, bu uzun ve anlaşılmaz paragrafları açıklarsanız sorumun cevabını alacağım."
Hayatımızın derinliklerinde keşfedilmeyi bekleyen detaylar kendi iç dünyamızın da bir unsuru haline geliyor aynı zamanda. Proust da bunu yapıyor, hayatın kendisinden kopardığı parçaları hava gibi, su gibi gereksinerek yeniden yaratması hayatımızın sürekli bir dönüşüm halinde olduğunu gösteriyor bizlere.
Tam da kitabı okuduğum bir dönemde incelemeniz karşıma çıktı, bu yüzden şanslıyım galiba. Kitaba inceleme yazacak olsam annesine aşık ve ondan bir akşam öpücüğü almadan uyuyamayan çocuk karakterini kesinlikle es geçemezdim, siz de belirtmişsiniz zaten.
Gerçekten kelimelerin bütünlüğü ve uyumuyla harika bir inceleme yapmışsınız. Emeğimize sağlık. :)
Güzel bir tesadüf olmuş gerçekten. Ailesine olan yaklaşımında çocuksu bir karakter var kesinlikle, biz de kitap boyu bu büyülü sayıklamaların içinde buluyoruz kendimizi.
Beğenmemize sevindim Sezen Hanım, okumanıza küçük de olsa bir katkı dokunmuşsa ne mutlu. :)
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.