Kadınlar için yaptığınız acimasız gozlemlerden bi parca da erkeklere savursaydiniz keske
Emeğinize ve fikrinize sağlık okumayı düşünüyordum şimdi kesinlikle okumak istiyorum.Dostoyevski Suç ve Ceza’da da fakirliği çok güzel işlemişti Raskolnikov’u hatırlayın.
Kitabı okumaya bu sabah başladım. İncelemeniz gerçekten çok iyi. Yaptığınız eleştirilere çok hak verdim. Resmen bir gösteri dünyasında yaşıyoruz. Herkes elindekini, parasını, zenginliğini, tatilini, nasıl güzel bir hayatı olduğunu ispat içine girmiş. Oysa bu insancıklar çok yalnız ve mutsuz... Statü onlar için her şeyden önemli. İsimleri müdür olmalı mutlaka. Siz de manager yazmışsınız gözümden kaçmadı. :) Kendimiz olduğumuz sade bir hayata yol almak dileğiyle.
Teşekkürler Suna hanım. Konu aynen özetlediğiniz gibi. Bu arada ben de toplumun bir parçasıyım:) Sütten çıkma ak kaşık değiliz hiçbirimiz. Ancak bunun farkında olabilmek de olumlu bir adım bana göre... Farkındalık arttıkça eleştirdiğimiz konulardan zamanla uzaklaşıp normalleşeceğiz umarım. Keyifli okumalar dilerim...
1 sonraki yanıtı göster
hayat bir ihtiyaçlar pazarı.. neyi ihtiyaç ettiğine bağlı herşey aslında.. bu konuda ihtiyaç ve lüks kavramlarını iyi okumak lazım .. yaşamak için sütte marine edilmiş antrikot değil de kuru fasulye de besin değeri anlamında aynı vazifeyi yapıyor :) damak zevki ile beslenmek arasındaki fark işte bu uzun yol.. zevklerin sınırı yok.. tek kıstas helal daire keyfe kafi.. ve tatmaya izin var hayvan gibi yutmaya izin yok .. sosyal statü konusunda ise söylediklerinize tamamen katılıyorum ve hep düşündüğüm şeylerdir.. maddi alemin kaçınılmaz sonuçları ve hayatını maddiyat ile ölçenlerin kaçınılmaz bakış açıları maalesef :(
yine de varlık adına atalarımızın dediği gibi diyeyim .. Allah hiçkimseyi gördüğü günün gerisine koymasın..
Şimal hanım çok teşekkürler, yine kendi akıcı üslubunuzca kısa ama derinlemesine uzayıp giden bir yorum bırakmışsınız... Evet bir maddi alemde yaşayanlar ve bunun sonuçları ile yüzleşenler var. Daha acısı ise, maddi alemden uzak yaşadığını düşünüp aslında çevre yolunu dolaşarak yine aynı yere çıkan insanlar da var. Arada kalmışlar yanii... Sanırım en bunaltıcı olanı da budur:) Ve yaşadığım toplumda en çok bu türe ait insan görüyorum. Maddiyat ile maneviyatın, zenginlik ile yoksulluğun, muhafazakarlık ile sekülerliğin arasında kalmış olanlar... İçinde iki insan taşımak zorunda kalanlar... Günün farklı zamanlarında bu çift kişilik içinde bir o yana bir bu yana gidip gelenler... Aslında benim gerçekten üzüldüklerim işte bu insanlar... Ben de sizin duanıza bir dua ile karşılık vereyim; Allah herkese kendini bilmeyi nasip etsin... Katkınız için teşekkür ederim. Selam ve sevgilerimle...
Defalarca okudum incelemenizi,tebrik ederim.Emeğinize sağlık.
Kitabı bitirdikten sonra incelemelere bakarım ki az önce bitirdim ve bakarken sizin incelemenize denk geldim. Her kelimesine her cümlesine yürekten katılıyorum. Yüreğinize, kaleminize sağlık. İnsancık değil İnsan olabilme temennisiyle.
Deniz hanım, 7 ay rötarlı olarak dönebiliyorum yorumunuza, çünkü şimdi fark ettim. Lütfen kusuruma bakmayın. Zaman zaman yaşıyorum bu durumu. Bazen çok yoğun dönemlerde uygulamaya hızlıca girip göz gezdirip çıkıyorum. Genelde böyle dönemlerde gözümden kaçabiliyor. Hem vakit ayırıp okuduğunuz için hem de bu nazik yorumunuz için çok teşekkür ederim. Keyifli okumalar dilerim...
Rahmetli kardeşim Londra'da yeni aldığı iki monitörden bahsederken ona "Bu işin sonu nereye varacak, her yeni çıkanı almak lazım mı" diye sormuştum. Vakti zamanında Doğubank'ta yaşadığı bir olayı hatırlattı: Mağazacı birini gösterip "Bu adam bir zavallıdır, bakma aldığı pahalı müzik setine , evine kadar dayanamayıp kutuları yolda açar, sonra hevesini almış olarak getirip çok eksiğine iade eder" demiş. O zamanlar "Yetinmesini bilmenin en büyük zenginlik olduğunu bilmemize rağmen herkesin fakir olduğunu" söylemişti. Evet yetinmesini bilen zenginlerden olmak gerektiğini kavramışsınız, tebrik ve teşekkürler.
Çok teşekkür ederim Mehmet Ali bey, öncelikle bu vesileyle kardeşinize Allah'tan rahmet dilerim. Evet, yetinmesini bilmek gerçekten de büyük bir zenginlik. Sadece biraz çaba gerektiriyor. Üzerimizde çok büyük bir tüketim baskısı var. İnsan bu baskının altından kalkmayı başarabildiği müddetçe hayatının daha güzel bir yöne doğru gittiğini görecektir... Ben de kendi adıma elimden geleni yapıyorum bu konuda... Nazik yorumunuz için tekrar teşekkür eder, keyifli okumalar dilerim...
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.