«Kalkın! Ne yatarsınız ey toprak ademleri?»
Merhaba dostlar. Geldi, geliyor diyerek heyecanla beklediğimiz 
Osman Şahin okuma etkinliğinin sonlarına yaklaşıyoruz artık. Gerçi henüz bir haftamız var, ama ben genç arkadaşlarımı kıramadığım için onların okuma etkinliğine katıldım. Gençlere destek her bakımdan önemli çünkü.
Osman Şahin tıpkı 
Fakir Baykurt, 
Yaşar Kemal, 
Orhan Kemal, 
Aziz Nesin, 
Sabahattin Ali gibi TOPLUMCU GERÇEKÇİ yazarlarımızdandır. Her daim halkın sorunlarını dile getiren kitaplar yazmış. Üstelik öyle güzel anlatmış ki, bir çok eseri filme çekilmiş. Bu incelememde Osman Şahin'in filmlerine ve aldığı ödüllere değinmek istiyorum.
Osman Şahin bildiğiniz gibi eserleri en çok filme uyarlanan yazardır. Çoğunu kendisinin senaryolaştırdığı 23 öyküsü Türk Sinemasına yurt içi ve yurt dışında 35 ödül kazandırmıştır.
FİLMLER
°Atıf Yılmaz'ın çektiği Kibar Feyzo, Adak
°Şerif Gören'in çektiği Derman, Tomruk, Kan, Firar, Kurbağalar,
°Erden Kıral'in çektiği Ayna, Avcı
°Bilge Olgaç'ın çektiği Kör Gülüşan, İpekçe, Gömlek
ÖDÜLLER
1971 - TRT Büyük Öykü Ödülü (Kırmızı YEL öyküsüyle)
1980 - Nevzat Üstün Öykü Ödülü (Ağız İçinde Dil Gibi kitabıyla)
1992 - Stockholm International Humanizm Ödülü (İsveçceye çevrilen “Den Röda Vinden” kitabıyla)
1992 - Ömer Seyfettin Öykü Ödülü (Selam Ateşleri öyküsüyle)
1994 - Sait Faik Öykü Ödülü (Selam Ateşleri kitabıyla)
1997 - Ankara Film Festivali - Aziz Nesin Emek Ödülü
1998 - Yunus Nadi Öykü Ödülü (Mahşer kitabıyla)
1999 - Truva Folklor Derneği "Yılın Edebiyat Ödülü"
1999 - Antalya Film Festivali-Yaşam Boyu Onur Ödülü
2003 - Yunus Nadi Öykü Ödülü (Ölüm Oyunları kitabıyla)
2007 - MTO, MESIAD & İçel Sanat Kulübü "Kraliçe ABA" Ödülü
2007 - Edebiyatçılar Derneği Onur Ödülü
2008 - Söke Kültür Sanat Onur Ödülü
2009 - 8. İzmir Öykü Günleri Onur Konuğu
2009 - Mersin Kenti Edebiyat Ödülü
2010 - 40. Sanat Yılı
2012 - SİYAD Sinema Yazarları Derneği Onur Ödülü
2016 - 23. Adana Film Festivali Onur Ödülü
Ayrıca öyküleri Polonya, Macar, Alman, Fransız, İsveç dillerine çevrilmiştir.
Gördüğünüz gibi Osman Şahin her yönüyle kendini ispatlamış bir yazardır. Böyle bol ödüllü bir yazarı okumaya doymak ne mümkün. Öyle akıcı bir dille yazmış ki, okur her öyküsünde kendini kitabın içinde buluyor. Kahramana bazen üzülürken bazen de kızıyor.
Eşkıya Kuza
Etkinlik süresince okuduğum kitaplarına elimden geldiğince incelemeler yazmaya çalıştım, siz dostlarıma az da olsa anlatabilmek için. Ama nedense Eşkıya Kuza'ya yazmak içimden gelmedi. Çünkü Kuza'ya çok kızdım. Okuyup çevresini aydınlatacağı yerde, kan davası peşine düştü. Her defasında hatasından geri dönecek dedim ama boşuna ümitlendim. Okulunu bitirmesine aylar varken, abisinin ölümü onu okuldan koparıp dağlara çıkardı. Aşiret olmak böyle bir şey demekki. Ama olmamalı. Her ne kadar babasının yanlış tutumu olmuşsa da, okumuş olmak bir farklılık yaratmalıydı. Doğru düşünmeli, mantıklı kararlar vermeliydi. Ama yapmadı. Çok kızdım ona.
Osman Şahin'in hikayesini anlattığı Eşkıya Kuza Urfa'nın Siverek ilçesindeki sayılı aşiret ağalarından birinin oğlu. Yazarımız ilk görev yerinin insanlarını, kan davasını anlatmış o kitabında. Kan davaları artık yok desek de hala var maalesef.
Başaklar Gece Doğar
Gelelim kitabımıza. Osman Şahin bu sefer kendi topraklarına gitmiş, kendi insanlarını yazmış. Çukurova'da bir avuç toprak için köylünün verdiği amansız mücadeleyi anlatmış.
Evran Ağa derler bir ağa vardır. Sanki açmış gibi Sarıbahçe köyünün hemen yanındaki devlet arazisini işgal etmiş, yıllardır istediği gibi ekip biçmektedir. Artık isyan eden Sarıbahçe köylüleri o toprakta hakları olduğunu düşünürler ve işgal etmeye karar verirler. Bir gece tarlayı gizlice sürerek ekinlerini ekerler. İlçeden işgali duyan Aydoğan yardımlarına gelir. Aydoğan, Orta Doğu Teknik Üniversitesi Yüksek Makina Mühendisliği bölümünden mezun olmasına rağmen işsizdir.
"Üniversiteyi yüksek makina mühendisi olarak bitirmesine karşın, hapis yattığı, devrimci eylemlere karıştığı, emniyetçe de fişlendiği için, hiçbir kamu kuruluşu görev vermemişti ona." (s. 49)
Birikimli olan Aydoğan elinden gelen her yardımı yapar, her konuda köylüye destek olur, yönlendirir. Aydoğan sayesinde köylü birlik olur, ağaya kafa tutar. Ama Evran Ağa kendisine yapılanı köylünün yanına bırakır mı sanıyorsunuz? Bırakmaz elbette. Parası olunca devlet de arka çıkar tabii ki.
Yıllarca ağalar tarafından sömürülmek, devlet tarafından yok sayılmak artık köylünün canına tak etmiştir. İsyan bayrağını çekerler. Devleti arkasına alan zengin Evran Ağa ile kimsesiz, yoksul köylü arasında amansız bir mücadele başlar. Bakalım devlet hazinesinin olan topraklar kime geçecek? Zengin olan ağa daha da mı zengin olacak, yoksa köylünün aç olan karnı sonunda doyacak mı?
Okurken Sarıbahçe köylüsü ile beraber ben de Evran Ağa ile mücadeleye giriştim. Son sayfalara kadar mücadelemi soluksuz sürdürdüm. Ne kadar yardımcı oldum bilemiyorum, ama her anlarında yanlarındaydım. Onlarla birlikte düştüm, onlarla birlikte kalktım. Evran Ağaya diş biledim, köylüyü yalnız bırakan devlete kızdım.
Anladım ki, bir ağa devlet hazinesi olan toprağı yıllarca işgal etse de kimse sesini çıkarmaz. Ama aç karnını doyurmak isteyen köylüler o toprağı işgal etmeye kalkınca yer yerinden oynar. Köylünün aç kalması kimin umurunda. Karnı tok olanlar daha da şişirmeye devam ederken, aç olanlar daha da aç kalmaya mahkum ne yazık ki. Sanırım bu düzen hiç değişmiyor.
Sarıbahçe köyünün ağaya karşı verdiği müthiş mücadeleyi merak ediyorsanız hemen okuyun.
Kitapla kalın, sevgiyle kalın, en önemlisi kimsenin hakkını yemeyin. Yoksa Sarıbahçe köylülerinin iki eli yakanızda olur.
··
239 görüntüleme
Bu yorum görüntülenemiyor
Kaleminize sağlık 👏🏼❤👏🏼❤👏🏼
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.