Ben, Muhammed Muhyiddin Üftâde. Iste tam simdi dergâ-himin bostaninda bir gönlü terbiye etmek için bekliyorum;
Mahmud Efendinin gönlünü... Ona nefsin hilelerini anlatmak
için... Gelecek, biliyorum. Lakin evvele "Git" diyecegim ona.
Kabul etmeyecegim. Zira nefsinden vazgemek insana çok aci
gelir. Sayet giderse acy ben cekecegim lakin kalirsa onun act-
sina merhem sürecegim.
Ben, Muhammed Muhyiddin Üftâde. Gönlümü gönlü-
ne verecegim, evlat bilecegim, nefsimi ellerimle gömecegim
Mahmud Efendiyi dergâhimin bostaninda hasretle bekliyorum
İster ümitle olsun , ister ümitsizce , direnmekten başka çaremiz yok!
Fakat karanlıkta geçirdiği yüzyıllardan sonra Gollumun gönlü de kararmıştı , gönlünde ihanet vardı.
En bitmek bilmeyen iş, daha başlamadığın iştir derdi benim babalık
Sam
Ilk olduğu gibi son olur ve o zaman gece gelir
Gandalf
Ümitsizlik mi divanelik mi ? Dedi Gandalf . Ümitiszlik olamaz , çünkü ümitsizlik işin sonunu kuşku duymayacak biçimde görenler içindir. Biz göremiyoruz. Yanlış umutlara tutunmuş olanlara divanelik gibi gelse de , tüm ihtimalleri ölçüp biçtikten sonra mecburiyeti teslim etmek arifliktir.
" .... Bu son büyük ve hala kendinin olan gün boyunca, ölüme hazırlanır gibi hazırlanmak istedi, notlar"ını ve daha bir sürü küçük hazinesini çıkardı ve ayrıca bazılarını yaktı ; birkaç saate kadar efendisi
olacak meşhur erkeğin korkusundan yaktı . .. Sıkıntıdan boğulan gönlünün kaçıp sığınacağ ı bir köşebucak yoktu ve içini saran dehşet ve isyan, gün ilerledikçe daha arttl. Bütün o hazineler genç ve güzel
kadınların bütün küçük sırları, bastırılan öfkeler, boşuna yanıp-yakınmaları, hepsi yanıp kül oldu, odada tek Şark işi olan bakır magalı doldurdu."