Günlük
10 Mart 1922 Cuma
(....)
Saat beşte Azizi'ye vardık. Yorgunluk hissettim. Bilhassa gines yakmıştı.
Bir saat uyudum. Sonra vücudumu sünger ile sildim,yeterince istirahat etmiştim.
Ismet,Yakup Şevki ve Selahaddin Paşalar gelmişlerdi. Beraber yemek yedik. Bazı telgraflar gelmişti, gördüm. Hafıza Kur'an okuttum. Saat 10.00'da gittiler. Benim notları yazıyorum. Biraz kitap okuduktan sonra yatacağım. Yarin ki planımız üçüncü tümeni de teftiştir.
Gözlerinden bir yudum nefes
alıp alıp sana yazıyorum yine.
Yürek mürekkebiyle yazılmış
onca karalamaya inat seni
yaşıyorum satırlarımda.*
Sen ve ben.*
İki ayrı kentin sabahında
aynı güneşle uyanan iki sevdalı.
Uzun zaman bir kılıç gibi gördüm kalemimi: şimdi ikimizin de güçsüzlüğünü tanıyorum. Ne önemi var: kitap yazıyorum, yazacağım da; onlar da gerekli; yine de bir işe yarıyorlar. Kültür hiç bir şeyi, hiç kimseyi kurtarmaz, doğrulamaz.
Sayfa 175Kitabı okudu
Tez-tez gördüyüm bir yuxu var. Həmin yuxuda necəsə qardaşımla rastlaşıram, sağ-salamat olduğunu, hətta aradan keçən dörd ildə (ilahi, artıq dörd ildir...) bir xeyli böyüyüb dəyişdiyini görüb həm çox sevinirəm, həm də həyəcanlanıram, bu hədsiz-hüdudsuz sevincimi bölüşməyə adam axtarıram. Amma əvvəlcə onu möhkəm bağrıma basıram, yanaşı oturub
Jandarma Komando / Şehit Murat Akman’ın Mektubu
“Bu yazı bir komando er mektubudur ve siz bu mektubu gazeteden okuyorsanız ölmüşüm demektir. Bir ailem olsaydı bu mektubu onlara yollamak isterdim ama yok.
Size koğuştaki ranzamdan yazıyorum. Şu an etrafımda Adana, Ağrı, Sivas, Edirne, Diyarbakır, Ankara, Antalya, İzmir, Urfa, Trabzon… Türkiye’nin
İşte Şehit komondo Uzman Çavuş Murat’ AKMAN'ın yayınlanan SON MEKTUBU...
" Bu yazı bir komando uzman çavuş mektubudur ve siz bu mektubu gazete'den okuyorsanız ölmüşüm demektir. Bir ailem olsaydı bu mektubu onlara yollamak isterdim ama yok..!
Size koğuştaki ranzamdan yazıyorum. şu an etrafımda Adana,Ağrı, Sivas, Edirne, Diyarbakır,
Sahiden...
Sanki hiç yaşamamıştım bu şehirde daha önce...
Bazı anılar Anka kuşu gibi yeniden doğmasa küllerinden, gezdiğimiz yerler mesela yerle bir olsa...
Ne kadar derin ne kadar olası
Alenen ortada yani adımlarını saydığım yerlerde hele...
Hele bir kaldırım taşı var bir devlet dairesinin girişinde, merdivene başlamadan hemen önce ayağının takıldığı, hani