Ayan Abbasova
@grandeurdelanuit
Bilgisayar Mühendisi
Lisans
6 Nisan
5 okur puanı
Ağustos 2022 tarihinde katıldı
O yorulmak bilmez hayalgucunun de bir gun yorulacagini, surekli gerilim içinde olmaktan bitap dusecegini hissedersin, cunku buyumekte ve eski ideallerini geride birakmaktasindir.
Sayfa 28Kitabı okudu
Mezarlık
Burasi ozel bir mezarliktir. Buraya gomulen insanlar mezar taslarinin ustune gercek yaslarini degil, hayatta mutlu olduklari gunleri yazarlar. Kimi 21 gun mutlu olmus, kimi 37 gun. 52’yi gecen cikmadi daha.
Sayfa 405Kitabı okudu
Ama insanlar hala, sanki bu hayati nasil zorlastirabiliriz, nasil cekilmez hale getirip mutsuzluga neden oluruz diye, gece gunduz dusunuyorlar, surekli bunun icin ugrasiyorlardi.
Sayfa 250Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
İnsanların kendi milletini veya kendi inancını diğerlerinden daha üstün görmesi, ne korkunç olaylara, ne büyük acılara neden oluyordu bu dünyada!
Sayfa 217Kitabı okudu
Bilgi ne garip seydi. Sisede hapsedilmis bir cin gibi yillarca duruyor, senin gelip kapagini acacagin gunu bekliyordu.
Sayfa 213Kitabı okudu
kimsenin göremediği sıcaklık
Benim varlığımı sürekli hissettiğini biliyordum. O kalabalık içinde hiç konuşmamak, sadece birbirimizin varlığını bilmek daha iyiydi aslında. Nasıl konuşabilirdik ki? Garip bir sürüklenişti bu ve ikimiz de sesimizi çıkarmadan akıntıya kapılmayı kabul ediyorduk nerede duracağımızı bilemeden.
Sayfa 144 - inkılap 94. yılKitabı okudu
Sanki biri bana yapboz verdi ve üzerinde büyük resmin olduğu kutu bende değil.  Bu yüzden bittiğinde resmin neye benzeyeceğini bilemiyorum. Tüm parçalar ben de mi ondan da emin değilim..
Sayfa 254Kitabı okudu
sessizlik nasıl bu kadar gürültülü olabilirdi?
Sayfa 252Kitabı okudu
kendim içim üzülmem yine kızgınlığa dönüştü
Sayfa 232 - timaş yayınlarıKitabı okudu
Nefret
Ben de ulkemden nefret ederek ayrilmistim ama aradan gecen onca yildan sonra anliyordum ki hic kimsenin topragindan tamamen kopmasina imkan yoktu. Agaclar, bitkiler gibi o topraga dikilmistik (…) Mutlu surgun yoktu ve olamazdi.
Sayfa 126 - inkılap 94. yılKitabı okudu
Karanlık
Her yere icimdeki karanligi tasiyacaktim. Artik eskisi gibi olmam mumkun degildi. Agaclardan, kayalardan, insanlardan, caddelerden, kuslardan korkuyordum cunku. Sokak hayvanlarindan, televizyon spikerlerinden, trafik polislerinden, kedilerden urkuyordum. Sirtimdan urpertiler geciyordu surekli.
Sayfa 116 - inkılap 94. yılKitabı okudu
Fırsat
Cellatla burun buruna konusabilmek ve onun korkudan kasilmis suratini seyretmek ne buyuk hediyeydi..
Sayfa 62 - inkılap 94. yılKitabı okudu
Gercek
Hicbir insan kapatmamalidir manzaramizi; tutunabilecegimiz bir kol olmadigi gercegiyle, cunku bu bir gercek, yuzlesebilirsek, yalniz basina yol aldigimizi, iliskimizin sadece erkekler ve kadinlarin dunyasiyla degil, gerceklerin dunyasiyla oldugunu bilirsek, o zaman firsat dogacak ve Shakespeare’in kiz kardesi olan olu sair kac kez cikarip biraktigi bedene burunecektir.
insan, hayatını ne kadar doldurursa, onu yitirmekten o kadar az korkar.
Sayfa 119Kitabı okudu
