Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.31
Öncelikle bu kitabı okumama vesile olan ve spoi vermeyi ihmal etmeyen biricik kuzenim Fatma'ya teşekkür ederim. Şimdi spoi verme işini Fatma'dan ben devralıyorum ve kitap incelememe geçiyorum.
Kitabımızın esas kızı Nova, babası, büyükbabası ve en yakın arkadaşı Ayzer ile birlikte mutlu mesut ve sıradan bir hayat yaşarken birden kendini
413 syf.
·
Puan vermedi
Aytmatov’un 1980 yılında yayımladığı Gün Olur Asra Bedel romanı başlarda bilimkurgu kitabı okuyacakmışsınız havasıyla başlıyor ancak ilerledikçe öyle olmadığını anlıyorsunuz. Yine de bu uzay hikâyesinin Kazakistan’ın Sarı Özek bozkırında yer alan Boranlı tren istasyonunda geçen bir hikâyeyle nasıl bir alakası olduğunu merak ederek okumaya devam
BU BİR İNCELEME DEĞİLDİR.. BİR TİRADDIR.
Julie: Hayır, gitmiyorum daha. Gidemem… bakacağım. Dinle! Bir araba sesi. Demek kan görünce dayanamıyorum sence. O kadar güçsüz sanıyorsun beni. Ah, senin kanını, beynini bir satır tahtası üstünde görmeyi ne kadar isterdim! Ne çok isterdim bütün o cinselliğin bir kan denizinde yüzsün. Tutup kafatasından içerdim, sonra ayaklarımı göğsünün içinde yıkar, yüreğini olduğu gibi kızartıp yerdim. Demek güçsüzmüşüm ben. Demek seni sevdiğimi sanıyorsun, sanki benim rahmim senin tohumların için yanıp tutuşuyor; kalkıp senin dölünü bağrıma basıp onu kendi kanımla besleyeceğim demek. Aklınca sana çocuk doğuracağım ve senin adını taşıyacağım. Bu arada sorayım bari, adın ne senin? Soyadını duymadım hiç. Olduğunu da hiç sanmam. Olsaydı, ‘Bayan Hovel’ ya da ‘Bayan Dunghill’ filan olurdum şimdi. Seni gidi köpek, boynuna taktığın o tasma, ceketinin üstündeki arma benim, uşak bozuntusu! Seni kendi aşçımla paylaşıp kendi hizmetçimin rakibesi oldum bir de! Of, ooff!.. Aklınca korkağın biriyim, hemen kaçıp gideceğim. Yo, kalıyorum işte, çıngar çıksın bakalım. Babam nasılsa dönecek… Bakacak masanın çekmecesi kırılmış… Paralar gitmiş. Çalacak zili, uşağını çağıracak, sonra polise başvuracak… Ben de her şeyi anlatacağım… Her şeyi. Ah, ne güzel olurdu bütün bunlara bir son vermek… Gerçek bir son!.. Babamın kalbi tutar ve ölür; bu da hepimizin sonu olur. Yalnızca sessizlik ve dinginlik… Sonsuz dinleniş. Soyumun arması tabutla birlikte göçüp gider. Kont’un soyu da … Uşağın soyu ise yetim evine düşer; köprü altlarında başına defne dalları konur ve sonunda hapishaneyi boylar.
Şeker portakalı ; Okumam gereken ilk kitap sen olmalıydın. Seninle ve içinde barındırdığın Zeze ile yıllar önce tanışmış olmam gerekirdi. Neden mi ? Seni çocukken tanımış olsaydım ben de yalnızlığımı seninle paylaşabilirdim Biliyor musun? Zeze, ben senin yaşlarında iken hiç arkadaşım olmadı, konuşup içimi dökebileceğim ya da etrafı keşfedebileceĝim bir olmadı. Konuşacağım bir Şeker portakalı fidanım bile olmadı. Bu yüzden hep içime kapandım, yaramazliklarimi bile sessizce gerçekleştirdim. Yakalanınca azarlandim, ağlatıldım ve hep susturuldum. Ama sen güçsüz değilmişsin Zeze konuşmuşsun, konuşurken karşında seni dinleyen iyi ya da kötü söylediklerine tepki verenler olmuş benim hiç öyle bir şansım olmadı Zeze. Aslında ben, sayfalarında sana yer veren kitabı okurken o sayfalarda sen olmak istedim Zeze.
Kitap mükemmel ötesi bir eser, karakterler ve karakterler için yazılan her bir cümle beni içine alıp uzun bir yolculuğa çıkardı. O yolculuğun bitmesini hiç ama hiç istemedim ama her şeyin bir sonu olduğu gibi Zeze ile olan yolculuğumda bitti. Güzel kalpli Zezem fakirlik bazen parasızlık değil, fakirlik bir çocuğun sevgisiz bırakılması onun yok sayılmasıda oluyor. Ama senin en güzel zenginliğin ne olursa olsun seni seven ailen olmuş...
Güvən... Bu həyatdakı ən çətin şeydir bəlkədə...
Salam, əziz 1000kitap ailəsi. Sizinlə ilk başlarda oxumaqda çox qərarsız qaldığım bir kitabın incələməsini bölüşəcəm. Doğrusu, ilk dəfədir hansısa kitabı oxuyub oxumamaqda qərarsız qaldım. Bu qədər qərarsız qalmağımın səbəbi isə kitabın mənə elə çoxda bir şey qatacağını düşünmədiyimdən idi. Bunun da səbəbi, kitaba qarşı olan yersiz önyargım idi.
Doğuştan şanslı olacaksın demişler... Kahramanımızda, doğuştan kaybedenlerden...
Küçük yaşta ailesini kaybetmiş, evlenme çağına geldikten sonra, görücü usulü bir evlilik yapmıştır. Bir şirkette servis şoförü olarak çalışır. Ta ki; sisli, karanlık bir yolda iki çocuğa çarpana kadar...
Bunu kaldıramaz. İşten atılır, açlıktan küçük çocuğunu
Okunmasını tavsiye etmiyorum!
Kitabı hatırlıyorum 13-14 yaşındayken alıp okumuş, içinde yansıtılan modellemeler beni kötü yönde etkilemişti. Özellikle bir kadın daha ne kadar ezilebilir? Güçlü kadın karakter yazmak çok mu zor? Diye sorguladım bir kez daha bu kitabı okurken. Kitap kısaca Ediz'in Doğa'yı kaçırması, bir süre el koyması sonrasında bir anlaşma ile Levent Çağıran'ın suçsuz olduğunu ispatlamak için Ediz'in ayak işlerini yapan bir Doğa görüyoruz, sonrasında ise bu 'ilişkinin' toksikleşerek bir aşk hikayesine dönmesini okuyoruz. Amma velakin kitapta sürekli Ediz tarafından vurgulanan bir söz var, 'Benimsin...' zorla el koyduğun, ayak işlerini yaptırdığın, sözde 'intikam' için kızı öldürmek istemen, (özellikle senin hedefin kız değil abisi Atalay iken.)Kitabın mantıksızlığı bir yana, kadın karakterlerin güçsüz bir obje gibi lanse edilmesi bir yana, kitabın gerçeklikten fazlasıyla uzak olması (ondan hiç bahsetmiyorum.)
Kısacası bu kitabı okumak yerine kendinize bir şeyler katacak kitaplar okumanız daha mantıklıdır. Bu kitap hakkında ki düşüncelerim bu yönde, kendi düşüncelerinizi de yorumlara yazarsanız güzel bir bilgi alış-verişi olabilir diye düşünüyorum, okuduğunuz için teşekkür ederim.
Kitabın adına bakınca açıkcası baya eğlenceli bir romantik komedi okuyacağım sanmıştım. Beklediğimin aksine ,bana farkındalık kazandıran bir hikaye çıktı karşıma.
.
Naya,üniversitede bir öğretim görevlisi. Henüz kadro alamamış ama hayatta en çok başarmak istediği şey bu. Fazlasıyla pasif ve içe kapanık. Bunun nedeni de tam bir manipülasyon kralı
Kızıl Veba
"Bütün uyuyanları uyandırmaya bir tek uyanık yeter." demiş Malcom X. Artık bunun bile geçerliliğini yitirdiği bir çağda yaşıyoruz çünkü bir de uyuyan fakat uyuduğunu kabullenmeyen cahil bir kitle mevcut yeryüzünde. Bunlar en tehlikeli zümreyi oluşturuyor.
Kimin sözüdür bilmem ama çok sevdiğim bir söz vardır; "Ne çok gezen bilir,
Terhisini alıp evine dönen, daha yaşadığı mahalleye attığı ilk adımda farklılıklar hisseder Orhan.
Ama bir yandan da hayatının aşkıyla karşılaşır. Adına münhasır peri kızı Rüya.
Orhan'nın babası vefat etmiş ve annesi bu vefatın ağırlığından geri dönülmez çöküşete, cefakar ablası yokluk-yoksulluk annesine merhem olmaya çalışıyor.
Amca baba yarısıdır ya, bu söylem Orhan'nın akraba ilişkilerinde pek mümkün değil.
Askerlik dönüşü, hayat
Orhan için zorlu bir mücadelenin içine düşmek oldu.
Olaylar örgüsüne kurgu diyemeyeceğim kadar hayatın gerçek yüzünü yansıtıyor. Adında aşk kelimesi geçse de hayat toz pembe değil bu kitapta.
Ve fakat Orhan'nın sevdiği kadına yazdığı mektuplarda kelimelerin ahenkli uyumuyla, hislerin aktarımı şiirsel tadında aşkın en güzel halini betimleyen satırlar çok iyiydi.
Zorlu bir durumun sonunda, bir diğer bölüme çözüm odaklı okuma başlasa da #yazar ; geldi mi üst üste gelir, şimdi ne olacak deyip hızla sayfaları çevirtmeyi başarmış.
Orhan'nın yaşadığı kötü olayların üzerinden; her ne kadar zor durumda kalırsak kalalım olayların analizini yapıp en az hasarla yolumuza devam etmek için sabrın önemi mesajını çok sevdim.
Kaleminiz daim olsun sevgili Yazarım.
Türünü severlere #işsizgüçsüzaşk 'ı gönül rahatlığıyla okuyun okutturun derim.
