Gülcan Özen
@gulcanozn
Bursa
1997
62 okur puanı
Aralık 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Ne tuhaf?Kabil olmayan bir şeyin hayalinden de insan bazen zevk duyubiliyormuş.Evet...İşte bu,asıl saadetin ara sıra ümitsiz insanlara verdiği bir sadakadır.Biz bu kadarla kanaat etmeye mahkûm zavallılarız.
Kadınlar gerçekten çok gülüyorlar.Kadınlar tıka basa zevk almak konusunda erkeklerden çok daha iyiler.
304 syf.
·
Puan vermedi
·
3 günde okudu
Okur Takip Önerileri
Bu gözleri,beni deli eden,çıldırtan bu siyah gözleri kıskanıyorum.Onlarda bir başka hissin,bir başka hayalin gölgelerini görmek istemem.Onlarda yalnız ben yaşamak,yalnız ben ölmek isterim.
Karşıda camide sabah ezanı okunuyordu.Ve bu ses ona okadar tesirli ve ruhani geldi ki birden,bütün vücudunu saran korkuyla titredi.Bu ses ona günahlarına karşı doğru yolu gösteren bir çağrı gibi geliyordu.Düşünme gücünün siyahlıkları arasında ,bir hakikat nuru parlıyor ;gözünün önünde bir affetme yolu açılıyordu.Oraya, bütün insanlar gelir, kalplerinin siyahlıklarını bırakarak tertemiz giderlerdi.
Onu bu hale getiren hep o değil miydi?Halbuki işte kendisi çekiliyor,bütün sevilenler gibi büyüledikten sonra kahrediyordu ve ihtimal o burda üzüntüsünden ağlarken ,diğeri vurduğu darbeden memnun seviniyordu.Zaten insanlar hep böyle değil miydi?
Bütün geleceğimin nihayetsiz yalnızlığı,boşluğu ve ıstırap vaadine rağmen ne kadar derin ve ezeli coşkunluklar içinde yaşıyorum.
Birbirimize ruhumuzun çirkin taraflarını görecek kadar yaklaşmadan ayrılmak belki daha iyi olur.
Çünkü insanların kalbinde ev sahibi olmak mümkün değildir.Kısa,uzun muayyen bir müddet için,insan bir kalbe girer ,sonra yerini yeni kiracılara,daha çok bedel veren kiracılara bırakır,gider.
Yalnızlık moda olsun,renklerini ben seçeyim!
Her aldığım nefes boğazımı yakıyor...Ben çok zor yaşıyorum.Doğumumdan beri ölüm döşeğindeymişim gibi yaşıyorum...
Giderken duyulan hazzı.İnsanlardan kopmanın zevkini.Dünyadaki tüm insanlar Kuzey Yarımküre'de toplansa,ben Güney Yarımküre'de kalsam yinede dengenin bozulmayacağını bilmenin zevkini keşfettim.
Doğduğun yerin çok uzaklarında ölmek insanı insan yapan bunlar.Tanrı bile gitmemizi istiyor.Bu yüzden dünyayı bukadar büyük,inanları be denli küçük yaratmamış mı?