Yakamoz& Papatya -9
Papatya Yakamoz'un yazdıklarından çok etkilenmişti. Bu nasıl sevmek böyle, Yarabbi, diyordu kendi kendine. Normal bir insan hiç böylesine bir yorumlama yapabilir miydi? Hoş, Yakamoz'a bunları yazdıran yegane güç, yegane ilham kendisinin de belirttiği üzere Aşktı. Zaten öyle değil midir, şiirden en çok nefret edenlerimiz bir kere
İyi ki doğdun oğlum
2013 yılı Mart ayında, Perşembe günü saat 11.15de dünyaya geldi oğlum.
Anneliği ilk onunla tattim. Çok zorlu idi çünkü kolik bir bebekti. Lakin o kokusu hala burnumda seneler geçse bile. Çok güzel bir bebekti, coook. Erkek güzelim hala çok güzel yakışıklı paşam. Çok sevdim, çok korumaya çalıştım. Ama çokça da acemiydim. Tüm guzelliklerin yanında tüm hataları da oğlumda deneyimledim. Ve şuna inanıyorum her çocuğun annesi evladına en özel, en mükemmel annedir.
Oğlumla büyüdüm ben, 23yasinda anne oldum. Ben onu değil o da beni büyüttü. Düşüncelerde, hayata bakış açısında. Çok vicdanlı, yüreği güzel,gülmeyi seven evladım olduğu icin gurur duyuyorum. Küçük bir rahatsızligimiz olsa da aslında nazar boncuğu diyelim, dikkat eksikliği ile mücadele veriyoruz ana-ogul senelerdir. Okul hayatı boyunca bu mücadelemiz sürecek. Akran zorbalığı yaşasa da annesi hep yanında olacak; bilmemin, öğreniyor olmamin ya da ruhu bilmemin cabamin en önce sebebi oglumdur. Her an düşüncesini iyi tutması için, gelecek olan her olumsuz durumda nasıl mücadele edeceğini öğretiyor olmaktan gurur duyuyorum. Benim oğlum benim gururum.
Meleğim oğlum. Onu çok seviyorum cok.
M.B 11 yaşında ⭐🫂
limonlu dondurma
İşte böyle kuzum, anlayacağın şu ömrümde pek çok şeye göğüs gerdim. Hani diyor ya Ahmet Arif; aç kaldım, susuz kaldım. Parasız kaldım. Annem, babam, seninle de tanıştırdığım küçük kız kardeşim, üniversite arkadaşlarım, bir masada gülüp eğlendiklerim; benim de figüranlığını yaptığım, kimi zaman ana karakterlerinden olduğum onlarca güzel insanın
Ama her şeye rağmen buradaydık, yaşadık ve hayatta kaldık.
500
500.gün... Evet sevgili 500 gün oldu. Zamanın nasıl geçtiğini anlayamıyorum. Daha geçen ayrılmıştık ve de ben bisikleti yokuşa sürüyordum, daha geçen ayrılmıştık bir durak önce inip Kız Kulesinin arkasındaki Galata Kulesini izliyordum, daha geçen ayrılmıştık ansızın senden bir mesaj gelmişti bana, daha geçen gün bahçeden odaya çıkıp anlayabilmen
Sen yağmurlu günleri seversin. Gökyüzünü. Uzak yerleri. Denizi kıyısı olan şehirleri. Bir bardak çayı. Ya da rakıyı. Islanan yapraklar arasında yürümeyi. Gülmeyi. Sırtını toprağa dayayıp. Bulutlara bakarak hayaller kurmayı. Çocuklarla oyun oynamayı. Seversin, hayata sımsıkı sarılmayı.
Ben seni seviyorum. Senin sevdiğin herşeyi seviyorum. Belki bir gün sende beni seversin diye umut ediyorum..
Ümit ÜSKÜDAR
Gerçekleri duymak istemeyen okumasın
Yarın kıyamet kopsa ne yaparız diye hiç düşündünüz mü?
Şimdi vakti değil daha büyük alametler olmadı demeyin.
Kıyamet kopması da deprem gibi geliyor bana. Herşeyin yerle bir olduğunu, mezarda yatanların kalkacağını, herkesin anadan üryan olacağını ve her evladın anne babasını kovalayacağını... Bunları hiç düşündünüz mü?
Kaderde ne varsa o yaşanır.
06.01.23 00.54
ben GALİBA senden vazgeçmişim. tamamen geçmişim. keşke geçmeseymişim. keşke seni yine çok sevsem de beni sevmeme ihtimalin beni yıksa. çünkü öyleyken sadece sen uzak geliyosun. böyle bazen her şey kalan bazenlerde de çoğu şey uzak geliyo. yaşadığım hiçbi duyguyu olayı ben yaşamıyomuşum gibi, etrafımdakiler gerçek değil gibi. ne korkularım ne
Sevgili kendim;
Koskoca 1 seneyi daha arkanda bıraktın. İyisiyle kötüsüyle,acısıyla tatlısıyla, hüznüyle mutluluğuyla, gözyaşıyla kahkahasıyla ve dahasıyla...
Her sene daha güçlüsün görüyorum ama olaylar karşısında kartal misali durmaya çalışsanda kanadı kırık serçe misali yüreğin. Fakat ne olursa olsun vazgeçmiyorsun. İnadına seviyor, inadına