"... Hekim konuşmaz, eylemde bulunur, yani dokunur, araya girer. Sarf ettiği sözler, teşhis ve tedaviyle ilgili kısacık değinilerden ibarettir. Hekim tek kelimeyle hakikati söylemek ve reçeteyi yazmak için konuşur. Dolayısıyla hekim nadiren konuşur. Hiç şüphe yok ki söz, klinik tıp pratiğinde işlevsel olarak çok değersizdir.” (Güzel Tehlike, Michel Foucault)