Gülnur Çat
@gulnurcat
Sessiz, dalgın, kendini bütünüyle kitabına verip çevresini unutmuş olarak, ateşin donuk ışığında okuyup duruyordu.
Hemşire
Üniversite
Konya
Konya, 1998
23 okur puanı
Nisan 2018 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
Gözlerimi kapattığımda gördüğüm her şeyi yeniden görüyorum. İki tür bakış vardır: bedenin bakışı ve ruhun bakışı. Bedenin bakışı bazen unutabilir ama ruhun bakışı daima hatırlar.
Sayfa 274 - HaydeKitabı okudu
Karanlık, içinde insanı yakalayıp sessizce yiyen canavarların olduğu, kapıları ve pencereleri olmayan bir odadır.
Sayfa 9
Mutlu edemediğimiz mutlu insanlar görüyoruz, dayanılmaz olan bu.
Sayfa 31
Okur Takip Önerileri
Bazıları için insan yaşamı yalnızca bir düşten ibaret, nereye gidersem gideyim, bu duygu benim de peşimi hiç bırakmıyor.
Sayfa 9
Ey büyük yıldız, aydınlatacak bir şeyin olmasa yazgın ne olurdu? On yıl var ki buraya, mağarama çıkıyorsun. Eğer ben, kartalım ve yılanım olmasaydık ışığından ve yolundan bezerdin.
Fakat biz her sabah seni bekledik. Işığının fazlasını aldık. Ve bunun için seni kutsadık.
Sayfa 5
Ne o, Jane, tek bir sitemde bulunmayacak mısın bana? Acı ya da acıklı sözler söylemeyecek misin? Yüreğimi paramparça edecek, tepemi attıracak tek bir iğne batırmayacak mısın bana? Seni koyduğum yerde sessiz oturuyorsun, yorgun, ölgün bakışlarla bakıyorsun bakıyorsun bana Jane… Niyetim seni böyle yaralamak değildi hiçbir zaman. Bir insan, çocuğu gibi sevip büyüttüğü, kendi tabağından yedirip, bardağından içirdiği bir süt kuzusunun yanlışlıkla kesildiğini duysa, benim şu işlediğim yanlışlığa üzüldüğüm kadar üzülemez, bu derece içi yanamaz. Beni bağışlayabilecek misin, Jane?
Sayfa 418
400 syf.
·
Puan vermedi
2022 OKUMA HEDEFİ
1/50 kitap - %2 tamamlandı
1 kitap okudu
50 kitap
400 sayfa
0 inceleme
5 alıntı
Gülnur Çat tekrar paylaştı.
" Hiçbir kadın cenneti bulmak için erkeğin cehennemine katlanmak zorunda değildir ..."
Değişmez düşüncelerle iyileşmez hastalıkların kemirici bir ısrarı vardır. Bir ruha girmeyegörsünler, yiyip bitirirler onu, ne düşünmeye zaman bırakırlar, ne de herhangi bir şeyden zevk almaya.
Sayfa 185
“Mutluluk diye buna derler işte.” dedi.
Kontes yanına yaklaştır.
“Hiçbir zaman uzun sürmez.” diye yanıtladı.
“Geldiği zaman sarılalım, yeter.”
Sayfa 139
“Şey, sen ona aldırma,” dedi Zaphod, “yalnızca uyduruyor.”
“Uyduruyor muyum?” dedi Marvin, bir şaşkınlık parodisi içinde başını döndürerek. “Niye bir şey uydurmak isteyeyim ki? Hayat başka bir şey uydurmaya kalkışmadan da yeterince kötü zaten.”
Sayfa 283
“Hayat,” dedi Marvin kederli bir sesle, “ondan ister tiksinin ister görmezden gelin, yine de onu sevemezsiniz.”
Sayfa 122
“Bunu gece günlüğüme yazacağım.”
“Neyi?”
“Ateşten yananın ateşe doymadığını.”
80 syf.
7/10 puan verdi
·
Beğendi
