yağmur ve fransızca
Bayramda Eskişehir'deydim. Akrabalarımızla bayramlaşmak üzere eski mahalleye, Kurtuluş Mahallesi'ne gittik, çocukluğumu yaşadığım yere. 19 Mayıs Ortaokulu'ndan bir sınıf arkadaşımla karşılaştım. Birkaç öğretmeni, bazı arkadaşları ve anıları hatırladık birlikte. Sonra Gül öğretmeni hatırlattı arkadaşım, benim hiç unutmadığım Fransızca öğretmenimizi
Gönül derdiyle düştüm gurbete ben kaç yıldır
Aşk kapısında girdim nöbete ben kaç yıldır
Yarime kavuşunca Allaha şükreyledim
Doydum sevda denilen şerbete ben kaç yıldır
Hadi ordan yalancı, dedim; acemi şair! Gurbete çıkışının tek nedeni, sefaletten kurtulma içgüdüsüdür
Gurbet bu.
Evet o yıllarda gurbet hâlâ vardı.
Telefon yoktu ama mektup vardı.
Selamın bir değeri vardı. Sağlık haberi almanın.
Bilhassa erini gurbete gönderip bir daha haber alamayan gelinlerin yürek yakan türküleri yankılanır bağda, bostanda, dağlarda, boz-bulanık akan dere boylarında. Bunların en dokunaklı olanları asırlarca gurbet acısı çekmiş Eğin (Kemaliye) türküleridir.
Birkaçını buraya kaydedelim de "Bizim romanımız türkülerimizdir" diyen Tanpınar'a hak verin:
"Şu karşıki karlı dağlar var olsun
Selâmı gelmeyen ağam sağ olsun
Senden bana selâm gelmek âr ise
Benden sana çok çok selamlar olsun"
"Tabutumda örtmesinler yüzümü
Hasret ölsem yummasınlar gözümü
Sağ yanıma bir pencere koysunlar
Nazlı yâr geçerken görem yüzünü"
"Kurban olam gözlerinin içine
Ayrı düştüm o gidiyor gücüme
Elâ gözlerini sevdiğim ağam
Sığmadın mı bir Eğin'in içine"
Sayfa 98 - Dergah Yayınları, 8. Baskı, Mayıs 2017
Acemi Şair!
Gönül derdiyle düştüm gurbete kaç yıldır
Aşk kapısında girdim nöbete ben kaç yıldır
Yarime kavuşunca Allaha şükreyledim
Doydum sevda denilen şerbete ben kaç yıldır
Sayfa 33 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
Evden uzakta...
Ben bu gurbete ile düştüm düşeli,
Her gün biraz daha süzülmekteyim.
Her gece, içinde mermer döşeli,
Bir soğuk yatakta büzülmekteyim.
Böylece bir lâhza kaldığım zaman,
Geceyi koynuma aldığım zaman,
Gözlerim kapanıp daldığım zaman,
Yeniden yollara düzülmekteyim.
Son günüm yaklaştı görünesiye,
Kalmadı bir adım yol ileriye;
Yüzünü görmeden ölürsem diye,
Üzülmekteyim ben, üzülmekteyim.
..........Necip Fazıl Kısakürek.......
URFA ÖZLEMİ
Gurbet ellere sardılar beni .Dağlara taşlara yazdım ismini. Bir telefonla çektim hasreti . kimsede bilemez burda halimi . düştüm urfada gurbet eline . dayanmaz kalbim böyle bi zalime urfanın hasreti işlendi kalbime . sevdiğimse bak dönmüş hayale . ekmek parası kurdun ağzında . saplanır acılarıbu boğazımda . kalbime sorsan yarim urfada . aşkımın Hasreti yanar bağrımda yanan bu hasretimi söndür aşkım . dönüşüm erken belki yakındır .ayakta durmaz harbi arsızdır . urfanın hasreti aşkımı işler . düşlerim pembe belki karanlık. Ufkumuz açılır olur aydınlık . belkide bu günüm olurda bulanık .Nasıl bi gurbet rabbim kurtar. Kurtar rabbim düşürme hasrete . Kim dayanırki Allahsız gurbete . Düşürdü bizleri dilden dillere.Kaderimdir bu düştüm kedere . Aydınlık yolumu karanlık bürüdü . Dayadım sırtımı duvarım döndü. Boşluk içinde sanki ölümdü . Gurbet yaktı bitirdi bizleri . kuşları gördüm hepsi uçardı . uçmayın kuşlar yaram kanardı özlemim bitti dünya kadardı . Galiba bu sefer aslan yıkıldı .Dönsün dünya senin aleyhine . Gurbet uğruna geldim kendime . Gurbet uğruna geldim kendime . Sıkıldım artık dünya derdine. Dönerim şimdi dergah kentine . Geldim urfa bitirdim hasreti . Gurbete sapladım özlem hançerini . Bitirdim dertleri döndüm bak geri . Urfa uğruna kapadım o defteri URFA AKA
IZDIRAP ASLAN(MUSA GÜMÜŞBOĞA) saygılar ABİİİM...