Doğrusunu söylemek gerekirse Hitler'in Yahudilerle alıp veremediği bir şey yoktur. Onun bütün düşüncesi, adını işkencebilim tarihine altın harflerle geçirtmektir.
Beklememenin korkunç boşluğunda buldum kendimi.Ayaklarımı basabileceğim hiçbir zemin, şansına tutunabileceğim hiçbir dal yoktu. Umutsuzlukta ne yol alınırdı ne de tutunulurdu umutsuzluğa. Yalnızlığımla baş başa kalmıştım. Bekleyecek bir şeyi olmayan insan ne için yaşardı? İnsan, ne için olduğunu bilmeden de yaşardı. Fakat nasıl? Ümitsiz, beklentisiz nasıl yaşanırdı? Demek o lahzaya kadar tüm karanlığımda saklı bir ümit, bir saadet ihtimali, bir herkesten sakındığım, gözüm gibi baktığım hayal saklıymış.
"Okumayan insanlar, onun ne kadar çabaya, ne kadar zamana mâl olduğunu bilemez. Ben okumayı ögrenmek için seksen yılımı verdim. Yine de öğrendim diyemem" der.