Herkes gider dostum.
Zaten kim verebilir ki bunun sözünü ? Kim gerçekten inanarak “gitmeyeceğim” diyebilir ?
Dürüst ol kendine , bekleme .
Sen o kadar güzel sevmişken o gitmeyi tercih ettiyse sakın bekleme . Gitti işte, nedenleri vardı ya da yoktu, haklıydı ya da değildi, düşünme . Gitti diye suçlama . Sus mesela , susmayı dene , ona sarıl .
Üzül , ağla , bağır. Tamam ama bunu kimseye gösterme ...
Terk edilmenin de bir raconu var öyle değil mi ¿ Güçlü dur . Bırak insanlar , “ne hale geldi” demenin hazzını yaşamasın !
Saygı duy gidene , içinde bitirene kadar çöpünü dahi atma . Anılarını yaşat ...
Dostum haklıydı, alınmayan bir kitabı beyaza çevirmekten, hiç yazılmamış, hiç yaşanmamış saymaktan başka ne gelirdi elden? Hem o zaman başkaları, gençler, yeniler doldurabilirlerdi beyaz sayfaları.
Sayfa 374 - Yürekte Bukağı, Tomris Uyar, 1980Kitabı okudu
İsimsiz.
E-book olarak okumak İsterseniz.
drive.google.com/file/d/1upa9t7o...
Her son yeni bir başlangıca gebedir. Bitmek; kimine göre bir son, başkasına göre yeniden doğuştur. Her şeyin sonu olduğu gibi bununda bir sonu vardır. Geç olsa da öğrendim artık. Şimdi baktığımda geride ne bırakabiliyorum ve siz
Daha sonra Basil, Lord Henry'ye baktı. "Dorian Gray benim en kıymetli dostum," dedi. "Yalın ve güzel bir tabiatı var. Halan onun hakkında söylediklerinde haklıydı. Onu mahvetme. Onu etki altında bırakmaya çalışma. Etkin kötü olacaktır senin. Yeryüzü geniş bir yer ve içinde birçok olağanüstü insan var. Hayatımı benim için bütün yanlarıyla hoş kılan ve sanatıma sahip olduğu her çeşit kerameti ya da tılsımı veren o tek kişiyi benden alma. Dikkat et, Harry, sana güveniyorum." Oldukça yavaş konuşuyordu ve kelimeler sanki iradesinin dışında çıkıyordu ağzından.
Sayfa 32 - İthaki, Dorian Gray'in PortresiKitabı okudu
Bir zamanlar dostum sayıp yanıldığım bir adam, bana ölüleri yaşayanlardan daha iyi anladığımı söylemişti; belki de haklıydı. En azından ölüler yalan söylemez ya da ihanet etmez.
Nasıl çözeceğinizi bilmediğiniz sürece, sırlarını saklarlar.
Sayfa 80 - Yabancı Yayınları, 2. Baskı
AŞK MAHKUMU
Onu ilk kez gördüğümde kanadı kırık bir kelebeğe benzetmiştim. Uçmaya çalışan ama uçarken de acısını içinde yaşayan bir kelebeğe… Sanki acısını kabullenmiş gibiydi. Güçlü görünmeye çalışıyordu. Ama bu konuda pek de başarılı değildi.
Ortak bir arkadaşımızın evinde verdiği doğum günü kutlamasında karşılaşmıştık. Dikkat çekici bir
"Haklıydı dostum"
"Ne yapacağını, neyle yetinmesi gerektiğini bilmezlerle doluydu dünya "
Sayfa 162 - Milliyet yayınları -Eylül 1977Kitabı okudu
Çok dil bilgisi hatası var biliyorum... Düzeltmeye vaktim olmadı, çok var çünkü.
Daha Ayı görmeden Güneşe erişmek isteyenlerden değildi...
Her şeyin bir zamanı olduğunun da farkinda idi.
Farkın farkını biliyordu vesselam.
Bu zamanda bu çok önemli bir meziyetti.
Biliyordu yazar , sonbahar gelmeden hiçbir yaprağın dökülmeyeceğini , biliyordu yazar her yalnızlığın bir sonunun olduğunu yine biliyordu yazar , her yalnızlığın bir vuslat gününü beklediğini. Bu yüzden susmalarıyla başbaşa kalmaya razı olmuştu...
Hiç gocunmuyordu bu durumundan.
Hatta "Samimiyetsiz bir * KALABALIKTANSA * asil bir *YANLIZLIĞI tercih edenlerdenim" diye söylüyordu herkese...
Sanırım herşeyin farkında olmanın da birden fazla bedeli vardı...
Yazar şunları söyledi bu cümlem üzerine " Unutma dostum BEDELİNİ ödemediğin Hiç bir şeye GERÇEKTEN sahip olamazsin"
Çok haklıydı yazarımız biran düşününce gerçektende öyleydi.
Su içmenin bile bedeli vardı , şişenin kapağını açmak su içmenin bir bedeliydi , o kapağı açmasan suyu içemeyecektin sonuçta.
Üstad bunları anlatırken çok yorulmuştu gözlerimin önünde bitkin düştü öylece...
Neden diye sorduğumda şöyle söyledi.
Herşeyin bir bedeli vardır demiştim ya " yazarlığın bedeli ise şudur insanlara birşeyler aktarırken senden eksilenler olur ama bunu senden başka kimse bilmez"
Ama anlatmanın dertleri azalttığı söylenir dedim.
Oda bana dedi ki.
Anlatmak derdi olanın derdini azaltır derde gömülü olanın değil dedi. Ben sustum cevap verecek bir cümle dahi kuramadım.
Ve oradan ayrıldım......
Fersah.M
"Bir zamanlar dostum sayıp yanıldığım bir adam, bana ölüleri yaşayanlardan iyi anladığımı söylemişti; belki de haklıydı. En azından ölüler yalan söylemez."
Sayfa 80 - Yabancı YayınlarıKitabı okudu