Büşra T.
@harfibe
“Ah bu eski kağıtlardan, eski kitap aralarından, unutulmuş eski defterlerden çıkan matem kokusu!”
1057 okur puanı
Ağustos 2018 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Büşra T. yorumladı.
Kitabı okuduktan sonra diğer okurlar kitap hakkında ne düşünmüşler diye incelemeler kısmına girdim. Düşüncelerimin yazıya aktarılmış halini buldum. Son derece katlıyorum bu yoruma, ekleyecek başka hiç bir şeyim yok. Kitap yazıklarınızdan ibaret.
Çok teşekkür ederim Büşra hanım, vakit ayırdığınız için. Daha keyifli kitaplarda görüşmek dileğiyle...
Büşra T. yorumladı.
Ayrı ayrı ırktan olanlar arasında değil aynı millet içinde, hatta aynı aile efradı dahilinde bile ne derece ayrılıklar, ne kadar bayağı menfaatler hüküm sürdüğü ortaya çıktı. Meğerse Ademoğlu hileden ibaretmiş.
Bu kadar düşmanlık eden insanların nasıl olup da birbirlerini mahvetmeyerek asırlardan beri bir arada yaşayabilmiş olduklarına şaşırdım...
Sayfa 89Kitabı okudu
Adam okuyor.. 😃
Büşra T. yorumladı.
Boşlukta upuzun bir yürüyüşe çıktım. Ne düşündüğümden emin değilim ama yalnız kalmak istiyordum. Zaman geçti. Ne kadar zaman geçtiğinin ne önemi vardı ayrıca? Zaman geçti. Muazzam mesafeler aldım. Hiçlik tepe ve vadilerini, hiçlik katmanlarını, had safhada boşluğu nadiren fark ederek bir sürü yöne ilerledim. Ne düşündüm veya ne kadar zaman geçti, emin değilim. Çağlar geçti belki.
Bu alıntı bir süre aklımda yer edecek, sebebini bilmediğim bir şekilde içime işledi şu bir kaç cümle..
Benzer bir ruh hali içinde olduğum için beni de çok etkilemişti.. Boşlukta uzun kalmayız umarım :)
Okur Takip Önerileri
Büşra T. bir yorumu yanıtladı.
"Dün annene karşı sergilediğin uygunsuz davranıştan sonra gürültüyle çarptığın kapı artık ikimizin arasında sonsuza dek kapalı kalacak. Sayfiyeye gidiyorum ve senin gittiğini öğrenene kadar da geri dönmeyeceğim... Bir annenin kalbinin nasıl olduğunu bilmiyorsun. Ne kadar duygulu bir şekilde severse, bir zamanlar sevdiği elden gelen her darbeyi o kadar acı dolu bir şekilde hisseder... Sen kendini benden kopardın. Güvensizliğin, hayatıma ve arkadaş seçimime yönelttigin eleştirilerin, bana karşı keyfi davranışların, cinsiyetimi küçümsemen, mutluluğuma katkıda bulunmak istememen açgözlülüğün ve daha pek çokları bana kötü görünmene neden oluyor... Ben ölmüş olsaydım ve sen de babanla uğraşmak zorunda kalsaydın onu da eğitmeye cesaret eder miydin? Onun hayatını, arkadaşlarını da kontrol etmeye çalışır mıydın? Ben ondan daha mı değersizim? O senin için benden daha fazla şey mi yaptı? Seni benden daha mı çok sevdi? Benim sana olan görevlerim sona erdi. Kendi yoluna git. Artık seninle bir bağım olmasını istemiyorum. Adresini bırak ama bana yazma, bundan sonra senden gelen mektupları ne okuyacak ne de cevaplayacağım... Artık her şey bitti... Beni çok incittin. Yaşa ve olabildiğin kadar mutlu ol."
Ve bu son oldu. Johanna yirmi beş yıl daha yaşadı ama ana oğul bir daha hiç görüşmediler.
Sayfa 154
Bunu okumuştum ve çok etkilenmiştim ... Annesi gerçekten çok diktatör bir kadınmış 😬 annesi ve kız kardeşinin garip tavırları , söylemleri Arthur'u kadın düşmanı yapmış diye düşünülüyor 😬😬
Evet, istemeyerek yaptığı evliliğin sonucunda eşinin intiharı onun için bir bağlarından kurtuluştu. O kurtuluşta, kendi hayatını yönlendirmeye başladığı altın çağında fikirsel olarak hiç ortak noktada buluşamadığı oğlu Arthur onun için bir ayak bağıydı. Yıllarca özlemini duyup hayalini kurduğu hayatı yaşamasının önüne oğlunun gecmesini izin vermedi ve tam da dediğiniz gibi Arthur'un kadınlara nahoş bir bakış açısına sahip olmasına sebebiyet verdi..
1 sonraki yanıtı göster
Kierkegaard, çifte umutsuzluk adını verdiği şeyi yaşayan bazı insanları anlatır. Bu insanlar umutsuzdur ama umutsuz olduklarını fark edemeyecek kadar kendilerini aldatırlar. Demek istediğim şu: acılarımın çoğu, arzularımla hareket etmemin sonucunda ortaya çıkar ve sonra bu bir anlık tatminle mutlu olurum, kısa süre sonra bu tatmin can sıkıntısına dönüşür, derken bir arzu daha ortaya çıkar. Schopenhauer bunun evrensel insan durumu olduğunu düşünmüş. İstemek, anlık tatmin, can sıkıntısı, sonra daha fazla şey istemek.
Sayfa 106
Zaten Schopenhauer'a göre mutluluk durumu şöyledir; insan bir şeyi ister, ona ulaşmak için çalışır çabalar, kat ettiği her aşama anlık mutluluk verir ve nihayete ulaştıktan sonra o anın mutluluğu tadılır ve çok geçmeden yerini yalnızca bir can sıkıntısı ve yeni bir mutluluk arayışı alır. Bir dağın zirvesine ulaştıktan sonra gidecek tek yer o zirveden aşağı iniştir, Schopenhauer'a göre mutluluk da tam olarak böyledir.