Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.7
Askerlik öncesi okumak pek iyi gelmedi ama kitabın başında okumakta zorlanacağımı düşünüp süründürdüm kitabı. Ancak sınır karakolunda yaşananları okumaya başlayınca sabaha kadar uyumayıp bitirdim işe de geç kaldım, zerre de pişmanlık duymadım tüm gün yarı uyanık vaziyette Ziya'yla beraber "meret" içip durdum sanki.
Yazarın okuduğum ilk kitabı, edebiyat öğretmenimin tavsiyesi ile okumaya başladım. Bana ilk bu kitaptan okumaya başlamamı söyledi, sizde okumak isterseniz bu kitaptan başlayın çünkü dil ve anlatım olarak okudum diğer kitaplardan farklı bir dokusu var.
Alıntılarını okuduysanız romantik bir kitap düşüncesi oluşabilir kafanızda, tamam duygusal
Hasan Ali Toptaş'ın okuduğum ilk kitabıydı. Hasan Ali Toptaş uzun zamandır dikkatimi çeken ve okumak istediğim bir yazar olmasına karşın, bir türlü bir kitabını edinme tercihinde bulunamıyordum. Her sipariş taslağımda ilk listede olmasına karşın, ilerleyen süreçte bir şekilde listenin dışına düşüyordu. En son Ot Dergisinin 2015 Aralık sayısında onunla yapılan bir röportajı okuyunca, aynı ayın içinde verdiğim kitap siparişinde "Ölü Zaman Gezginleri" kitabı yer aldı.
Kitap iki bölümden ve toplam on altı hikayeden oluşuyor. Hikayeler kısa hikaye sınıfa girebilecek uzunlukta. Hikayeler genellikle kurgu hikaye sınıfına giren bir olay akışına sahip değiller. Duruma ve daha çok insanın iç dünyasına odaklanan bir anlatım tarzına sahip hikayeler söz konusu.
Hasan Ali Toptaş kelimelerle bir virtüöz gibi oynama kabiliyetine sahip. Algı kapasitesi ve bu algıyı yansıtma gücü son derece yüksek. Ancak hikayelerin bir çoğunda kurgu eksik kalınca ve ana fazlası ile odaklanınca hikayelerin sürükleyiciliği azalıyor. Kelime zenginliği ve kelimelerden kurulan güçlü örgü bir süre hikayeyi taşısa da, kurgunun eksikliği güçlü bir sürtünme kuvveti yaratıp hikayeyi ağırlaştırıyor. Bu nedenle hikayelerin sonunda bir eksiklik, bir yarım tat hissediyorsunuz. Tüm bunlara karşın Hasan Ali Toptaş'ı bu kitapla tanıdığım için son derece memnun oldum. Tanışıklığımı diğer kitaplarını da okuyarak ilerletmek istiyorum.
160 syf.
9/10 puan verdi
"... Çünkü, yüzyıllardır çözülemeyen acayip bir bilmeceydi insan. Derinlerden daha derin bir sırdı ya da, ucu bucağı olmayan, içi pisliklerle, içi eşsiz güzelliklerle dolu, alabildiğine karanlık ve karmakarışık bir evrendi."
Kitabı böyle sessiz sessiz değil, bağıra bağıra okumak istedim, hatta bazı bölümlerini sesli okudum.
Böyle bir nefeslik bir hikaye , ama sonra alınan her nefeste acıyla hatırlanacak bir hikaye...
Hasan Ali Toptaş öyle samimi yazmış ki , bu kısa hikayeyi; bitirince "ben doyamadım ki bir daha okurum " diyorsun.
Okurken bu dünyadan sıyrılıp , anında kitaptaki o masalsı aleme akıveriyorsun ...
Kitabın sonlarına doğru da pat diye , insanların ideolojileri ve inandıkları uğruna birbirlerine eziyet ettiği , birbirlerini öldürdüğü dünyanın içinde buluveriyorsun kendini...
#kitap yorum # beş Sevim apartmanı # Mine söğüt
Yerli yazarları pek okumadığım doğrudur ,yerli yazarları okumak için sıra dışı bilinen kalıpların dışında olmasına bakıyorum kendimce ( ihsan Oktay anar ,Hakan Günday ,Ali Teoman,Hasan Ali toptaş ( bazı kitapları )) gibi ,bu kitapta da beğeni konusunda bazen arafta kaldığımda doğrudur ,evet sıradışı konusu var ,evet gereksiz betimlemelerle uzatılıp insana daral getirmiyor 126 sayfa ile yazar derdini anlatmış bu da olumlu ,sanılanın aksine gerilmedim ,Korkmadım da okurken ,insan iç dünyasını anlatması da sevdiğim yönlerden ,hep toplumun kıçına tekme bastıkları ,kaybedenler ,..tir edilip kenara atılanlar ,kaybedenlerin hikayeleri .
Ama ,işte benim romanlar da hiç sevmediğim özellik olan duygu sömürüsü ,köle İsauria muhabbeti ,bir arabesklik ,bir ezilmişlik konusunun bazen ifrata kaçması ,şu örnekle ; Erkin Koray ın fesüpanallah şarıkısı da bir talihsizliği ,şansızlığı anlatır ama içinizi baymaz ,lakin Emrah ın boynu bükükler şarkısı ,size yav adamı daraltmayın hissi uyandırır ,anlatabildim umarım , bu dram ve trajedinin dozunu ,vurgusunu vs iyi ayarlamak lazım ,onun haricinde evet bu hanım ablayı takibe aldık kesin karar için bir iki kitabını daha sallandırmak lazım ,iyidir bence 10 üzerinden 7 :)
376 syf.
9/10 puan verdi
Öncelikle yazarın kelimeler için verdiği değere, gayrete hayran kalmamak mümkün değil. Kitabı okurken elbette konunun içindesiniz fakat o kelimelere giydirilen kıyafet, yüklenen anlamlar gerçekten daha çok etkiliyor.Kitapta diyaloglar oldukça az, betimleme ve anlam aktarmaları fazlaca hakim olmasına rağmen gayet akıcıydı.
Heba; delinmiş bir uykunun ve onu bulanların hikayesi...deniliyor. Çok doğru.Hayata tutunamayan Ziya ve arkadaşının hikayesi iken diğer tarafta delinmiş bir uykuyu bulamayanların da hikayesi. Yazarın ilk okuduğum kitabı Kuşlar Yasına Gider idi. Orada da yazar kelimeleri dize getiriyordu ama Heba'da ki sonun algıya açık bir şekilde bitirilmesi çok hoşuma gitti.Özellikle ilk ve son bölümleri beğenerek okudum.
Hasan Ali Toptaş ile tanışanlar zaten biliyordur kullandığı dili, betimlemeleri, kelimeleri irdeleyerek sanatını icra ettiğini. Fakat herkese önerebileceğim bir kitap değil kesinlikle. Bu kitap çok güzel kesinlikle oku diyemem. Hele ki uzun betimlemelerden, anlam aktarmalarından yorulan kişilere öneremem. Ama bir çocukluk hatırasına süzülmek isteyen, vicdanı, merhameti, minneti, arkadaşlığı okumak isteyene tavsiye edebilirim.