Aslında her acı ve yıkımla insan, kendi demirine biraz daha su veriyor gibi görünse de içten içe biraz zayıflıyor ve bu zayıflık onu, dünyaya karşı daha öfkeli biri yapıyordu.
‘ Öldürmeyen acı, güçlendirir.’ Derler hep, büyük yanılgı. Aslolan, o acının seni daha sert, daha öfkeli ve zayıf hale getirmesidir. Sert olmak, güç değildir; güçsüzlüğü maskelemektir.