Hatice Ceren Tamer
@haticerentmr
Gıda Mühendisi
İzmir
6 okur puanı
Aralık 2023 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Tam tersi sanılır ama zaten hayatta normal olan huzursuzluk durumudur, huzur ise çok ender yakalanan geçici anlardır olsa olsa.
Sayfa 101Kitabı okuyor
Ama bana öyle geliyor ki bir şeyi düşmanımız olarak gördüğümüz an onu olduğundan daha güçlü hale getiriyoruz. Bumerang gibi. Sen alıp atıyorsun, o dönüp gelip aynı güçle sana vuruyor. Belki de yapman gereken şey depresyonunla ahbap olmaktır.
Sayfa 269Kitabı okudu
"Yas dediğin bir kırlangıç" dedi yaşlı adam. "Bir gün bir uyanırsınız ki yok. Gitmiş sanırsınız ama meğersem başka bir yere göç etmiş, tüylerini ısıtmaya. Er ya da geç geri gelir, gene konar kalbimizin üstüne."
Sayfa 250Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Ne büyük hafiflikti insanın geçmişini olduğu gibi kucaklayabilmesi; o eski ve ham hallerini anlayabilmesi, affedebilmesi, sevebilmesi.
Sayfa 206Kitabı okudu
Böyledir işte ezelden beri. Aşık olmayagörsün insan, atağa kalkar zaman. Eskisi gibi olamaz artık hiçbir şey, başlar dünya daha hızlı dönmeye.
Sayfa 188Kitabı okudu
Başka kimse göremiyor muydu canının nasıl beter yandığını? Ve eğer başkaları kederini göremiyorsa, bu hüzün ve kederin görünmez olduğu anlamına mı geliyordu yoksa insanların, birbirlerinin hislerine kör ve kayıtsız olduğuna mı?
Sayfa 40Kitabı okudu
"Velev ki alıştın... Neye yarar? Güvenli de olsa insan bir yere ait değilse eninde sonunda terk etmeli orayı." diye karşılık verdi yüreği. Ve dedi ki: Bazen en alışkın hissettiğin yer aslında en az ait olduğun yerdir.
Sayfa 34Kitabı okudu
Bazen suyun berraklaşması için önce bulanması gerekiyor.
Sayfa 165Kitabı okudu
İçinde acaba olan bütün cümleler karanlık. Ne olacağını, nasıl olacağını bilmiyorsun.
"Aşktan nasibi olan insan yedi kat toprağın altından bile çıkıp mâşukuna kavuşur. Aşkın üzerini örtmeye ne toprağın gücü yeter ne taşın. "
Sayfa 199Kitabı okudu
İnsan kaderin karşısındaki çaresizliğini gizlemek uğruna tesadüf diye bir kelime uydurdu. Asıl gizlemek istediği iradenin zayıflığından doğan acıydı. Beklenmedik her karşılaşma insanı bir diğer büyük karşılaşmaya hazırlamak içindir belki de. Rastlantı gibi görünen bu çarpışmalar, kaderin büyük zincirinin halkalarıdır ve mühim olan insanı bekleyen o son yüzleşmeye hazır olmaktır.
Sayfa 157Kitabı okudu
Bir kapının eşiğinden geçtiğimiz anda her şeyi geride bırakabilseydik keşke. Kapıyı ardımızdan kilitlediğimiz anda bütün kötülükler ve uğursuzluklar dışarıda kalabilseydi ne güzel olurdu.
Sayfa 115Kitabı okudu
Kader bizi bir yere çağırdığında buna karşı koyacak gücümüz kalmıyordu ve genellikle gitmeyi arzu etmediğimiz yerlere yazgımızın zoruyla gidiyorduk.
Gerçekten öyle miydi?
Yoksa arzularımızın peşinden gittiğimiz halde, sonunda acılarla karşılaşınca, sırf suçu üzerimizden atmak için bizi oraya kaderin çağırdığını mı iddia ediyorduk?
Sayfa 107Kitabı okudu
"Bilmelisin ki kalbimiz kocaman olduğu sürece sevdiğimiz her şey içine sığar. "
Sayfa 120Kitabı okudu
Ben kaybettiklerime kavuşmadıkça, kimsenin hikayesi mutlu bitmeyecek, bunu anlıyorum...
Sayfa 407Kitabı okudu
Yürüyordum ve hiçbir şey değişmiyordu. Oysa ufak bir pırıltıya ihtiyaç duyuyordum. Hayatıma yeni bir soluk, efsunlu bir sır ya da başka bir şey...
Sayfa 109Kitabı okudu