Halil Vedat'ın daha küçük bir çocuk iken bir muayene esnasında çektiği acı ve babasının gösterdiği tepki... Böylesine üzerine titrenen bir evladın gelecekte hazin bir intiharıyla geçmişteki tepkiyi çok çok aşacak acılarla bıraktığı bir baba...
Yıllar insan belleğini sisler altında bırakmaya başladığında veya başka bir söyleyişle daha büyük acılar küçüklerini unutturduğunda geriye ne kalır? Bu muayenede evladının çektiği acı, Halid Ziya'nın öyle içine işlemiş ki tüm bu sis perdesi ardından hafıza, birçok anı arasından bunu özellikle seçmektedir. Bütün bunları hatırladığı anda aynı acıyı tekrar duyan bir baba olarak onun ölümünde kim bilir ne kadar yanmıştır?
Sayfa 8 - Özgür Yayınları