Sevebilirim, hem de nasıl.
Dile benden ne dilersen, canımı, gözlerimi.
Nazım Hikmet Ran
Sabahattin Ali'nin Giritli Ahmet Cevat Emre'ye imzaladığı Antigone çevirisi. Geçen bir sahaf satışa çıkardı bunu. Tarihten emin olamıyorum VII yani Temmuz mu XII yani Aralık mı? Ya tarih? 1941 mi yoksa 1944 mü? İlk okuduğum zaman 26 Temmuz 1944 diye okudum fakat hemen bu nasıl olabilir diye düşündüm. Atsız'la İlk duruşmasından 3 ay geçmiş ve Emre ile buluşup çevirisini mi imzalamış? Hem de Rıza Şah Pehlevinin öldüğü ve Normandiya'da kanın oluk gibi aktığı günlerde? Zor ama imkansız değil. Ama yine olasılıklar içinden 26 Aralık 1941 en akla yatkın olanı. Gerçi o zaman da Japon kamikazeleri Amerikan donanmalarını yok etmiş ve dünya soluğunu tutmuş Amerika'nın ne yapacağını bekliyordu ve Sovyetler Nazileri Kerçte durdurmak için karşı saldırıya geçiyorlardı. Türkiye o günlerde bekle ve gör politikasıyla karartma geceleri uygulamalarıyla bir nebze sakin günler geçiriyordu. Hem bir kitap çevrildikten 3 yıl sonra imzalanmaz herhalde. Yine de emin olamıyorum. Sabahattin Ali'nin el yazılarına bir göz gezdirmeden tarih hakkında net bir şey söylemek zor olacak galiba.
Öğretmenlik hem bu kadar güzel olup hem de nasıl bu kadar zor olabiliyor? 🙃
“Bu Dünyada Ahde Vefa Kalmamış!” Dedirtmem
Hz. Ömer Ömer Radiyallahü Anh’ın hilafeti döneminde, gerçekleşen gerçek ve muhteşem bir hikâye…
Hz. Ömer Radiyallahü Anh, Ashab-ı Kiram ile beraber bir mecliste oturuyorlarken, karşıdan üç kişinin gelmekte olduğunu gördüler. Bu gelen kimseler, bir delikanlıyı yakalayıp ellerinden sıkıca tutmuşlar ve belli ki halifenin huzuruna çıkarmak üzere
Nasıl hem o kadar tutkulu öpüşüp hem de bir o kadar soğukkanlı bir şekilde birbirimizi mahvedebildik?
İçimde ki kıyameti nasıl anlatsam bilmiyorum...
"Hani bazen söyleyecek çok sözün olur da, bakarsın şöyle bir etrafına ve sonra yutkunarak, 'ben kime neyi anlatmaya çalışıyorum diye susarsın ya. Hani konuşsan yanlış, sussan yalnız insan olursun ya. Hani ne haliniz varsa görün' diyerek haykırıp çekip gitmek istersin ya, hem de hiç dönmemek üzere. İşte o hallerden birindeyim. Gördüklerim, yaşadıklarım, hissetiklerim tahammül sınırlarımı çoktan aştı.
Ya insanlar bende çok yanlış yerde ya da ben bu dünyanın çok yanlış yerindeyim..."
İçim dışım sanki eski bir ev gibi. Bakanım çok olsada halimden anlayan yok. Güya kalbimin üstünde vefa varmış çekip gidenlerden yadigâr. Herkesle hançer gibiyim de kendimle adım çıkmış sanki. Kıpırdamadan izliyorum artık olup biteni. "Dünya bensiz de dünyaydı darılmadım" diyor ya şairin biri, tamda bu durumdayım. Daralmıyor, dayanıyorum artık. Vesselâm...
Saian
işte senden vazgeçmek yerdeniz
sen bilirsin çiçek nasıl açar
hem de nasıl cayar bilip
artık ölü bi' şair tanımı biliyo'sun
vurulan benim yerdeniz
sen boşuna ölüyo'sun
Hesap kitap içten pazarlıklar aman ya rabbii başım dönüyor bunca hesabı nerede nasıl hangi kafada yapıp bir arada tutuyor bu insanlar sanırsın matematiğin çıkış noktası bu içten pazarliklilar matematiği tüm insanlığa bunlar kazandırmışlar
Ama komik 🤣
Gerek yok oysa bunca hesaba orana orantiya falana filana hem neden yüzün gülerken bana savaş maskesi takıyorsun bahar bana karşı içindeki sana zaten çok fazla da aklım ermez içten pazarlığa akıl oyunu hesaplara hem o kadar akıllı olsaydım bu kadar kolay kolay kanarmiydim canım insanciklara yani zarar gelmez benden size ama siz anlamdiniz o ayrı mesele
Neyse ama benim de kendime göre hesaplarim ve matematikte artilarim var hiç şaşmam kesinlikle hata yapmazdım mesela ufak bozuk para💸olmayınca bakkalda sakız verir üste bakkal sana
Hayat gerçekten çok güzel yeterki kalbini. Masum kalmasına izin ver
Hayat güzel de beni yasatamadilar insancıklar 💯
RİSALE-İ NUR’UN İÇYÜZÜ) ABDULLAH TEKHAFIZOĞLU
İbn Kayyım el-Cevziyye, İgasetu’l-Lehfan fi Mesayidi’ş-Şeytan adlı eserinde
der ki:
Peygamberlerden başkaları, şahsî düşüncelerinde ve ilhamlarında hata da ederler,
isabet de. Onların zan ve ilhamları, düşünceleri ve hatıraları
80, Allah’ın kulları için delil ve
hüccet niteliği taşıyamaz.
Allah’ın ilhamına mazhar olanların sadatı, ashab-ı
İçimizdeki insanlık= İçimizdeki şeytan olmuş
İnsanlara cidden alerjim varmış gibi reaksiyon gösterip aralarından o tek tük olanları nasıl bu kadar sevebiliyorum onu düşünüyorum. Şey bir de o kadar değer verip ona rağmen sonradan herkesleşmelerini? İnsana, insan sevme yasağı çıkartırıyorlar.
Biliyor musun hem çok basit düşünüyorlar hem de sıkıcılar, olmaması gereken en berbat özellikleri
İnsan olmak
İnsanın karakteri, huyu, yapısı bellidir. Kendini tanımladığı belli başlı özellikler vardır. Ama bazen de zıt iki özellik bir arada olamaz mı insanın içinde, bu durum dengesizlik midir yoksa insan olmak mı?
Ben hem gülmeyi, eğlenmeyi, esprileşmeyi severim hem de vakarlı ağır duruşu. Hem yumuşak huylu, görmezden gelen hem de fevri, tavizsiz olanım. Bazen kaya gibi güçlü, sağlam bazense bir papatya kadar hassas. Bazen her şeyi yapabileceğine inanan bir enerjim varken bazen başarısız olduğuna kendini inandıran bir yorgunluk üzerimde.
Kişisine göre, yerine göre, durumuna göre, hassasiyete göre birinden biriyim. İkisi de benim, ikisi de ben miyim?
İnsanoğlu çok değişken bir ruh haline sahip.
"Ruh" ne kadar ağır bir kelime aslında, söylerken tınısı bile hissettiriyor bunu. Nasıl oluyor da bu kadar şeyi içine alıyor, her hale giriyor.
Bu çeşitlilik belki de Allah'ın rahmeti. Burada dikkat edilmesi gereken nokta fıtratın dışına çıkmamak, Allah'ın sevdiği, peygamber efendimizin(sav) örnek olduğu haller üzerinde yaşamak,dengesiz olmamak, farklı haleti ruhiyelerin faydalı tarafını yansıtmak. Ben buyum diyerek kalp kırıcı tavırlar sergilersek işte o zaman dengesiz, nerede ne yapması gerektiğini bilmeyen insan figürü çıkar ortaya.
Öyle biri olalım ki bize bakan insanlar,
"Böyle güzel insanların kulluk ettiği Rahmân da güzel olmalıdır" desin.
Dünyadan göçüp gittiğimizde hayırla, iyilikle hatırlanan kullar olmak duamdır.
"Çünkü seni kendimden de sakınmak istiyorum.
İlk kez böylesine aşık olduğumu bilir misin?
Dua gibi huzursun kalbime ama
Ya imtihanımsan?
Bir insan hem huzurlu hissettirip hem nasıl can yakabilir?
Sadece bir gün olurda karşılaşırsak diye
Umut ediyorum, gözlerime baktığında, göz bebeklerinin büyüdüğünü görmek istiyorum.
Sırf şu Umut ve zamana tutunuyorum.
Uçan kuştan medet umduğumu bilir misin? Sana bu kadar sevgi ve sinir doluyken
Bir bakışın ile yerle bir olduğumu bilir misin?
Ey yarim ben denizdim sen çimen
Hayatında oldu mu hiç seni benim kadar
Çok seven..?
Dualarıma emanetsin
Ama kapasam gözlerimi
'Gel' desem çabucak gelir misin?
Gelsen toplasan beni,
Görsen hissetsen sevgimi
İmtihanım yerine kabul olan duam olsan..🤲🏻
Ben gözlerinde kaybolsam, kendimi bulsam..
Herkes ten tene olmayı aşk sanarken
Benim yan yana olduğumuzda kalbimin atışlarını görsen
İşte o zaman da beni yok sayabilir misin?"🌸
Bana Dair
Bugün bir kitap alıntısı ya da inceleme değil de kendimce tecrübe ettiğim şeyleri sizinle paylaşmak istiyorum. Hem belki benim gibi olanlara yol gösterir hem de sizlere anlattığım için ben rahatlarım diye düşünüyorum. Ben sevginin çok az olduğu olsa bile çok yanlış ifade edildiği bir ailede büyüdüm. Annem babam hayattalar, canları sağ olsun iyi ki