Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.26
Ailenin Önemi
Osmanlı Sarayının ünlü doktoru Giray Bey, kendi evinde de saray asaleteni korumaya çalışan 3 çocuklu ve Fayiha ile evlidir. Fayiha da zengin aileden gelip, esinin saray alışkanlıklarına çabuk uyum sağlamış biri olup, nedeni bilinmez çok gülmeyen, çocuklarına sevgi göstermeyen, hatta vücudunu eşine dahi göstermeyen kendi tutumunda bir kadındır.
450 syf.
·
Puan vermedi
Besmele-Hamdele-Salvele..
Merhum Şeyh Galib Hazretlerini Rahmetle yâd edelim. Hamd ile salvele getirip evvala; Hazretin ruhuna bir Fatiha armağan edelim.
***
Ey şair! Şimdi çağın icbarına ses ver.. Komşun duvarında istinad olmuş gibi komşundur şu hayat. Hapsetsen kendini söyle ne çıkar? Bir bardak yetişir de sana ihtarını infaz eder; "daya
"Beni Asla Bırakma" diyerek hayatıma bir tırnak açan İshiguro bu kitapla birlikte bende kalın italik Times New roman fontuna geçti...Ünlem ünlem kalp kalp kalp üç nokta gibi bı durumlar yani...İlk okuduğum haliyle bile beni benden almışken,şimdi hepten uzak ara fark attı yüreğimi titreten yazarlar listesinde.
Yapay zeka,yapay insan,yapay arkadaş,ileri teknoloji vs vs vs bir sürü...Şimdi ütopik kavram diyeceğim ama sanırım çok da öyle değil artık.Tam olarak anlatamasam da hani haberlerde seyrediyoruz ya arada takla atan robot falan filan;işte bu kitap onun epey bir yol almış halini anlatiyor.Klara kitabımızın baş kahramanı ve yapay bir arkadaş.Bir aile onu bulup, görüp sahiplenene kadar diğer YA'lar ile birlikte bir magazada sergilenen,kendisine söz veren bir çocuğu beklerken bütün şansını kaybetme riskini göze alabilen,ve sonunda istediği dosta ve aileye katılabilmeyi başaran bir Klara.Yapay olmasına rağmen bağlılık, fedakarlık, özveri ve sevgi gibi kavramlara da her nasılsa sahip olmuş,bir gülüşün,bir dokunuşun farkını gözlemlemiş ve yaşayabilmiş bir YA.İste bu kısımda biraz ütopya yaşıyor olabilir kendi içinde İshiguro ama okurken bir yandan da neden olmasın sorusunu zihnimde canlandırmayı başardı.
Çok ayrıntıya girmek istemiyorum,şu an hala tadi damağımda kitabın.Ve sanırım uzun süre de öyle kalmaya devam edecek.
Beni Asla Birakma'yı okuyup sevmiş olanlar kaçırmasın derim.Macera,tam kaldığı yerden olmasa da devam ediyor.Ve iyi ki...
Hep derim,yine diyeceğim..."Şu Japonlar bir harika dostum"
Çok lezzetli bir kitap okuduğuma karar vererek kapatıyorum son sayfasını. Tadı damağımda kaldı. Yaptığım(ız) hataları tokat gibi yüzüme vurdu. Yaptığım, yapabildiğim en iyi kazanım ve kazanç olan ders anlatımından vazgeçmem(!) gerektiğini, mesleğimin asla bitmeyen bitmeyecek bir öğrenme serüveni olduğunu anlattı bana. Annelik ve öğretmenlik birbiriyle aynı olan iki farklı dünyaymış aslında. Doğru annelik, doğru öğretmenlik nasıl oluyor ama acaba? İkisinde de çok sevmek yeterli mi mesela?
Beni bilen bilir bazı kitaplarla arama görünmez bir bağ kurarım. Sımsıkı bir düğüm atar, o kitabı bir daha kimsenin okumamasını ister, kendime saklarım. Hatta kıskanırım. Tüm dünyanın okumasını dilerken üstelik. İşte bu kitapta onlardan.️
Başucu kitabım, öğretmenim, meslektaşım olarak yanımda yöremde saklayacağım hep.
İyi ki. Edindiğim bilgiler çok kıymetli. Heybem doldu, taştı hatta belki.
•’Mutsuz olmasına izin ver ki, mutlu olmayı öğrenebilsin. Gözyaşını silme onun yerine, gözlerindeki yaşları kendi silip devam edebilsin yoluna. Devam edebilsin ki hayatı boyunca ona engel olmasın hiçbir şey. İstediği olmadığında teselli edebilsin kendini başkalarının tesellisine ihtiyaç duymadan. Yolunu kaybettiğinde ‘her zaman başka bir yol vardır’ diyebilsin ve bulsun o yolu.’
"Acaba yıldızlar, günün birinde herkes kendi yıldızını bulsun diye mi yanıyorlar?"
Uzun zaman sonra bir kitap bitirebildim sonunda. Son zamanlarda hiç kitap okuyasım gelmiyordu, kitabı elime alıp on sayfa okuduktan sonra bırakıyordum yani okuyamıyordum.
Ancak Küçük Prens bunu alıp götürdü gerçekten. Hem kitabın sayfa sayısı az (150 sayfa) hem de puntolar büyük. Yani kitabı sabah başlayıp akşam bitirdim diyebilirim.
Aslında ben bu kitabı küçükken okumuştum ama nedense hiç anlayamamıştım. Konusunu kavramamıştım, bana ne söylemek istediğini anlamamıştım ve sonra da "Bu ne biçim kitap" diyerekten rafa kaldırmıştım. Ama şu an uygulamada Küçük Prens ile ilgili çok fazla güzel alıntılar gördüm. Aynı zamanda aşırı sevdiğim bir kitapta Küçük Prens kitabının yeri fazlasıyla önemliydi, bende bu yüzden tekrar okumaya karar verdim. İyiki de okumuşum.
Kitap bir çocuğun gözünden hayatı anlatıyor. Küçük Prens gezdiği yerlerdeki insanları, daha doğrusu yetişkinleri, eleştiriyor.Bir bilimadamı, iş adamı, sarhoş...Yolu bir gün dünyaya düşer ama burada da sadece görünüşlerini önemseyen insanlarla karışlaşır. Anlayacağınız hiçbir yerden umduğunu bularak dönemez...
Çoğu insan tarafından çocuk kitabı olarak görülse de yediden yetmişe herkese hitap eden bir kitap ve ben kesinlikle tavsiye ediyorum. Hiçbir tereddütünüz olmasın derim, açıp okuyun.
"Gözyaşları ülkesi öylesine gizemlidir ki..."
Kitabı elbette ki üniversitedeki hocam tavsiye etmişti. Bir diferansiyelciden de bu beklenirdi dimi :) Burdan Erhan hocama kucak dolusu sevgilerimi yolluyorum. Sınıftaki çoğu kişinin ilgilisini çekmezken kitap tavsiyeleri hep ilgimi çekmiştir. (Örnek Halil Cibran'ın ermişini okumama yine bir hocam vesile olmuştu) Dimi ya bir matematikçinin
Çocuğun yüzü asıksa ve ağlıyorsa bir problem yaşıyordur,istediği olmuyordur bir engel sebebiyle...Oysa bir annenin içgüdüleri ve sevgisiyle yapmaya çalıştığı şey,çocuğun o an yaşadığı problemi çözüp evladını umutsuzluk durumunundan çıkarmaya çalışmaktır sadece.Doğru olduğuna inanarak yaptığı ama çocuğuna en büyük zarar verdiği nokta işte
İNSAN NEYLE YAŞAR?
Hayatın temel sorularından bir sorudur kitabın ismi. Sahiden, insan neyle yaşar? Ya da insan ne olmadan yaşayamaz? Kitaba bakacak olursak sevgi ve Tanrı inancı olmadan insan yaşayamaz. Bu soruya herkesin cevabı farklı olacaktır.
İnsan insansız da yaşayamaz öyle değil mi? Peki nasıl insan? İnsan hangi insanla yaşayabilir, hangi insanla yaşayamaz?
Sevgi, inanç, dürüstlük, samimiyet, ahlâk kitabın ana konusu. Kitap 6 ayrı hikâyeden oluşuyor. Ama vurgulanmak istenen konu hep aynı. Hırs olmasın, kavgalar son bulsun diyor kitap. Sevgiyle çözülsün diyor her şey. Yalnız kitabın ilk sayfasında sevgiye dair kalıcı ve önemli bir öğüt var: "Yavrularım, sözle ve dille değil, eylemle ve içtenlikle sevelim."
Eylem üzere sevgi. Ahlâk zaten budur: Pratik. Teorideki sevgi kimseyi doyurmadı, doyurmuyor, eyleme geçmeyen sevgi sönük kalıyor, bir süre sonra da tamamen sönmeye mahkûm ediliyor.
İnsan sevgisiz yaşayamıyor, ölüyor, öldürüyoruz. İnsan illa da kurşunla ölmez ki!
Kitapta dikkatimi çeken bir diğer husus ise üslûp üzerine. Sevgi dilindeki üslûp önemli. Seviyorsan konuşmayı bileceksin, ağzından çıkanı kulağın duyacak!
İnceleme değil özettir.
Neler öğrendik?
İLK ÖNCE: İHLAS VE NİYETTEN başladık.
Bu bölümdeki hadisi şeriflerle anladık ki:
·
Puan vermedi
EYLÜL İNCE'DEN
Bir kitap düşünün ki içinde aşk olsun; babanın üvey evladına duyduğu, annenin öz kızına… Yine babanın alkole ve sigaraya, hepsinin 6 rakamına!...
Biraz karışık oldu değil mi? Evet, kitap da böyle zaten; karışık, karmaşık, zor ama özel, farklı bir eser.
Belki türünün ilk örneği, belki de postmodernizm romanın bir adım ötesi.
Roman
