Beklemeyi bırakmak gerekiyor, o zaman geliyor gelmesi gereken ne varsa.Beklemeyi çok seviyorsan, bir çiçek al, onun açmasını bekle mesela.
Sabah doğan güneşi,
akşam ayın sana göz kırpmasını bekle.
Ama asla gideni bekleme.Seveceksen yine sev ama bekleme.
Duyguları başka duygulara karışmış, göz bebekleri
başkasına gülmüş, avuç içlerine başkasının dudakları değen birisi değmez senin beklemene.
Tüm beklentilerini boşa çıkaran bir insanı bekleme.
Yazı bekle,
baharı,
çiçekleri,
hatta kırmızı karın yağmasını bekle.
Ama geceni gözyaşına boğup, başkasının mutluluğu için çırpınanı bekleme.Küsme de kendine, belki de gidenler gelenler için en güzel teminattır.Mutlu olmak için mutsuzluğu tatman gerekiyordur.Senin de sınavın budur.Eğer gülüşünü seven birileri varsa onların senin gülüşünü izlemelerine izin ver.
Beklemeyi bırakınca, her şey kendiliğinden güzelleşiyor.Sen güzelleşiyorsun hatta acıların bile güzelleşiyor, seni daha
olgun yapıyor.
Unutma, beklemek en çok seni bekleyenle güzeldir