Oysa Siddhartha’dan başka bir şey değildi artık, uykudan uyanmış bir kişiydi, o kadar. Derin derin nefes aldı, bir an üşür gibi oldu, bir ürperti duydu vücudunda. Hiç kimse onun kadar yalnız değildi.
Irmak sevgili Siddhartha.
Irmak gülüyor bize, sende babanı bırakmadınmı böyle arkandan senin için acı cekmedimi. Sen Siddhartha bir samana olacaktın.
Oğlun şimdi Siddhartha, oğlunda senden kaçtı.
Ama o Siddhartha, o bir samana olmayacak. Dünya nefsi sarmış onu bolluğa alışmış senin gibi oruç tutmayacak.
Alnından öpüyorum seni Siddhartha, ermiş olmuş birisin sen Siddhartha. Tüm acı bir ırmak gibi yüzünden akıp geçiyor
Siddhartha.
Ah sevgili Siddhartha.
