Merhaba saklı sevdam..
Bu gece bir eşkiya kadar yürekli,
Ama bir serçe kadar, ürkek geldim sana..
Aslında, şuan bir kaç şehir ötem de değilsin..
Senin sokağına, senin gecelerine benzemez,
Buralar soğuk olur..
Üşüme diye, sobanın yanı başına koydum hayalini..
Hani sokak lambasının, dokunduğu yer..
Hani cam kenarı mı, can kenarı mı,
Benim bile adını koyamadığım,
Orası işte...
Kimimiz doludizgin yaşarken kimimiz yalnızca buradaki zamanımızı
doldururuz. Kimisinin bir gözü hep saatte, bir eli hep kapıda, aklı hep
yolun sonundayken; kimisi tüm hücreleriyle bulunduğu yeri doldurur.
Varlığının altını kalın kalemlerle çizer, bir anlam bulur ve onu paletin-
deki renklerine boyar. Yağmurda kalbini yıkar, güneşle yanaklarını ısıtır,
geceleri yolunu kaybeder, gün doğduğunda yeniden yola koyulur.
Peki ya sen? Yaşıyor musun yoksa sadece nefes mi alıyorsun? Kal-
binin attığını, damarlarındaki kanın aktığını hissediyor musun?
Yaşamanın iyi- kötü, acı-tatlı tüm tatları dilinin ucunda mı? Var
olmanın bazen yumuşak, bazen sert rüzgârı hücrelerinde geziyor
mu? İçini gıdıklıyor mu? Sonsuz olasılıklar denizinde, birbirine
denk olmayan dalgalar seni heyecanlandırıyor mu?
Hiç düşündün mü? Varlığının anlamını tüm hücrelerinde hisset-
tiğinde, hayatın nasıl bir görüntüye bürünüyor?
Kalbini neşe ve huzurla dolduran o resim hangisi?
Her şey mümkün olduğunda, ihtimallerin sonsuz olduğunda,
kalbin ferah, zihnin berrak olduğunda sen kim oluyorsun? Tüm
öğrendiklerinden, ezberlerinden, bildiklerini özgürleştiğinde,
kalbine dokunabildiğinde, ruhundaki müziği duyabildiğinde ne-
ler çiziyorsun hayatının kanvasına?
Beni dokunmadan hisset,
Çünkü dokunmak sadece maddeyi hissettirir.
Ve maddeler elbet sonludur,
Sonsuz olan bir düşünceyle hisset beni,
Var olmak aslen budur.
107.
Beni dokunmadan hisset,
Çünkü dokunmak sadece maddeyi hissettirir.
Ve maddeler elbet sonludur,
Sonsuz olan bir düşünceyle hisset beni,
Var olmak aslen budur.
Ve yok olmak da tam manasıyla budur.
Maddeyi sever gibi sevme beni mesela,
Duygularınla dokun.
Dokunmadan hisset varlığımı,
Var olduğumu bilmen için somut sebep arama.
Çünkü var olmak, akılla alakalıdır.
Yok olmak tamamen kalbe vakıf bir duygu.
Varsam bir miktar da olsa hissettir,
Zira bilmek istemem yok olduğumu.
Unutmak istemem bu sonlu dünyada,
Sonsuz bir eylemin de yok olduğunu.
Sevmek, dokunmaktan önce gelmeli,
Ve hisler azizim!
Hisler dokunmadan tenler dokunmamalı.
Dokunmak, hislerle değilse ya ziyandır ya çer çöp.
Beni yer, hatta yok say ama öteleme.
Varlığının indinde bir zerre ise değerim,
Zayıf da olsa bir hisle, hissetmek isterim.
Yok olmaktan daha acı yok sayılmak,
Velhasıl varlıkta en zor şeydir, kayıp sanılmak.
İnsanın en güzel evresi kendine yatırım yaptığı dönemdir.
Okumalarını yap, kendini geliştir, tatil planı yap, tarihi yerlere git o ruhu hisset, düşün, sorgula ve kendini dinle💭
Onunla ne paylaşırsan paylaş. Kendini ne kadar mutlu hissedersen hisset onunla. Daha önce de söyledim; artık senlik bir durum yok.Ben,beni bankta bekleyen o kadına aşığım. Hep ondayım,o günde ve o andayım.
#banktaoturankadın
Beni gelinlikle bıraktın,gittin o kızla nişanlandın. Yattığın yatağın diğer tarafında biri varken bile yalnız hisset. Aldığın ah ayağına dolanmaz sanıyorsun ya,şimdilik iyi geceler sana.