Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Backdowntoearth

Hayatın çilesi karşısında sığınabilecekleri veya kendilerine inşa edebilecekleri küçük kozalarından başka bir şeyleri yoktur artık. Oysa “çocukluk”, belli normların içinde, eğlenceyle ve havailikle geçirilmesi gereken, insanın neredeyse hafızasızlaştığı bir dönem değil midir?
Reklam
Fakat düşler taş duvarlardan geçer, karanlık odaları aydınlatır yahut aydınlık odaları karartır. Düşlerde kişiler odalara gönüllerince girer, çıkar, kilitleri imal eden çilingirlere gülerler.
Zalim ve çok bencil bulacaksın beni fakat sevgi her zaman bencildir. Ne kadar ateşliyse, o kadar bencildir sevgi.

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Fakat tüm hayatlarda, tutkularımızın en coşkulu ve dehşetli biçimde uyandığı, güçlü duygularla yaşanan öyle sahneler var ki, bunlar diğer tüm sahnelerden daha belirsiz, daha bulanık anımsanıyor zannederim.
Önemli olan bir kaçış olasılığıydı, bu acımasız törenin dışına doğru bir sıçrayıştı, umudun bütün şanslarını sunan çılgın bir koşuydu. Umut, nefes nefese koşarken bir sokağın köşesinde, arkadan yetişen bir kurşunla vurulmaktı elbette.
Reklam
Annenin düşüncesiydi bu; insan eninde sonunda her şeye alışır, diye tekrarlar dururdu sık sık.
“Evet. Kim olduğunu. Bazen sahip olduğun tek şey budur, bu yüzden kimsenin olduğun kişiden utanç duymana sebep olmasına asla izin vermemelisin.”
Sayfa 188Kitabı okudu
Yüreğinin asırlık yarasının tekrar açılarak onu karanlığa boğulduğunu hissetti ve ona ne kadar iyi gelecek olursa olsun yüreğini göğsünden koparıp ateşe atmamak için kendini zor tuttu.
Sayfa 160Kitabı okudu
“Evet, nasıl olduğunu biliyorum.” Elini uzattı ve onunkinin üzerine koydu. “Bir yabancı olmak ne demek biliyorum.”
Reklam
Gözleri bağlı birini bezin arasından bakması için istediğin kadar yüreklendir, hiçbir şey göremeyecektir.
Sayfa 209Kitabı okudu
K. resmi makamlarla arasındaki farkın korkunç boyutta olduğunu, yatkın olduğu bütün yalan ve entrikaların bu farkı lehinde azaltmayacağını kendi kendine söylemek zorunda kalmasaydı, çaresizliğe kapılabilirdi.
Sayfa 189Kitabı okudu
K., gerçek bir zorlama tehdidi altında olmadığını biliyordu, böyle bir korkusu yoktu, hele burada hiç olmazdı; ancak insanın umudunu kıran çevrenin zorlayıcı gücü, düş kırıklıklarına alışma, her bir anın fark edilmeyen etkilerinin zorlayıcı gücü -bunlardan korkuyordu işte; ne var ki bu tehlikeye karşı savaşma cesaretini göstermeliydi.
Annem öldü, ben kaybolmuş bir çocuğum, mağazanın kasa bölümüne beni almak için artık kimse gelmeyecek. Terk edilmiş her çocuk mahvolacaktır.
Sayfa 135Kitabı okudu
Başka yerlere gidip beni burada yalnız bırakan insanlardan nefret ediyorum. Onlar tarafından terk edilmiş gibi hissediyorum kendimi.
Sayfa 133Kitabı okudu
56 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.