DAVETİYE
Irkınızı hiçe saydı Hazreti Fatih.
Biraz daha yaşasaydı Hazreti Fatih
Ne Venedik kalacaktı, ne Floransa...
Hoş geldiniz diyecekti bize Fransa!
Haydi, hamle kafirindir... İlkönce sen gel
Ecel ile zaman bize olmadan engel!
Burada tanklar yürümezse etme çok tasa;
Süngülerle çarpışmadır savaşta yasa.
Olma öyle sinsi çakal yahut engerek!
Bozkurt gibi, kartal gibi dövüşmek gerek!
Kılıç Arslan öldü sanma, yaşıyor bizde!
Atilla'nın ateşi var içimizde!
Kanije'nin gazileri daha dipdiri!
Sınırdadır Plevne'nin kırk bir askeri!
Edirne'de Şükrü Paşa bekliyor nöbet!
Dumlupınar denen şeyi bilirsin elbet!
Şehitlerden elli milyon bekçisi olan
Aşılmaz bir kayadır bu ebedi vatan!
Sayfa 12Kitabı okudu
Yükselmek için iki yol vardır: Ya çalışarak,
yüksekte olanları meşru bir şekilde geçmek yahut onları düşürerek daha yükseğe çıkmak. Bir dağın tepesine kartal da çıkar, yılan da çıkar. Zaman zaman büyük ruhlu insanlar da yükselir, dalkavuklar da... Fakat er kişiler her zaman ve daima birinci yolu seçmişlerdir.
"Olma öyle sinsi çakal, yahut engerek!
Bozkurt gibi, kartal gibi döğüşmek gerek."
Sayfa 30Kitabı okudu
"Mensup bulunduğu milleti için hayatını harcayıp toprağa düşmek, kartal gibi göğe yükselmek demektir."
Ötüken
Olma öyle sinsi çakal, yahut engerek!
Bozkurt gibi, kartal gibi döğüşmek gerek!
böyle bir istekte bulunan yerine utandım
Burada, Mısır'da da böyle şeyler söyleniyor. Akif Bey'in sevdiği muhârrirlerden olan Mustafa Sâdıkür Râfii'ye de, Taha Hüseyin gibi modernistler, demişler ki:
“Üstad, siz çok yükseklerde uçuyorsunuz, üslup ve ifadenizi gençlik anlamıyor. Biraz okuyucunun seviyesine inseniz!”
Üstad Râfii'nin onlara bir cevabı var. Eminim Akif Bey de olsaydı, böyle söylerdi. Demiş ki:
“Yahu, ben, yerlerde, topraklarda sürünen cemiyeti, biraz yükselsin, nefes alsın, ciğerlerine biraz temiz hava girsin diye, semalara, göklere çıkarmak istiyorum. Siz tavuklarla kartalları bir tutmak, kartalları da tavukların yanına indirmek istiyorsunuz. Ben hepsini kartal yapmak istiyorum.»
