Bir kayboluşun öyküsü
Misafirini bekleyen, evin uzak köşesinde saklanan
Sözüm ona değerli olduğuna inanılan
Ve bu yüzden, olur olmadık yerde ortaya çıkarılmayan
Porselen tabaklar kadar yalnızım.
Allah im her gece dua ettim
Hedefime ulaşmak için
Sonunda oldu evet
Ama niye böyle hüzünlüyüm
Niye kalbim, boğazım acıyor
Gideceğim için
...
- Ne yapıyorsun ?
+ Hiç dışarıyı izliyorum.
- İnsan hüzünlüyüm diyemiyor da, pencere kenarında dışarıyı izliyorum diyor…
Ben hüzünlüyüm diye dünya bana durup yol verecekse şimdi tam zamanı, ben ilerleyemiyorum çünkü…
ben hüzünlüyüm diye kekik çayı demledim ve dünyanın bana yol vermesini bekledim ağlamaktan unuttum demlediğimi çay soğuduu ve döküldü bazı şeyler zamanında güzel çayla alakası var mı yok mu bilmiyorum
Ey saki! Dünyanın gamıyla son derece hüzünlüyüm. Ferahlık bahşeden bir kadehle uzaklaştır hüznümü. 
Fuzuli
Hüzünlüyüm
Hüzünlüsün
Hüzünlü
Hüzünlüyüz
Hüzünlüsünüz
Hüzünlüler ...
Yalnızım
Yalnızsın
Yalnız
Yalnızız
Yalnızsınız
Yalnızlar ...
Sinirleniyorum
Sinirleniyorsun
Sinirleniyor
Sinirleniyoruz
Sinirleniyorsunuz
Sinirleniyorlar ...
Çiğdem Yıldırım
@Greenica
·27 Şubat 20:19
"Ben de hüzünlüyüm, ben de hüzünlüyüm. Ben de karada yalnızım. Sinirlenme garip kuş."
Sayfa 94Kitabı okudu
İnan ki ağlamadım, hüzünlüyüm sadece...
Gözlerimdeki yaşlar çığ gibi yağar böyle her gece.
Güz gülleri gibiyim! Hiç bahar yaşamadım. Ya sevmeyi bilmedim yıllarca, ya sevince geç kaldım. . .
Kaybolanları ilmek ilmek buluyorum. Ne tuhaf. Bir döngünün en başına dönmek... Madem başa dönecektim, anlamı neydi bu çemberin? Belki de o çember hiç olmadı? Hep mi köşeler oluşturdum, hiç törpülenmeden?
Hep köşeler oluşturdum, hiç törpülemeden. Hep dinledim, dinlediklerimi sorguladım. Ama hiç soru sormadım. Şimdiyse, zihnimden birkaç saniyeliğine geçip boşlukta kaybolan soruların cevaplarının, gün içinde basitçe karşıma çıktığına şahit oluyorum. Sorular benim sayıklamalarım, gördüğüm cevaplarsa benim rüyalarım mı? Hayır. Nadiren söyleyebildiğim, net bir "hayır". Her ne kadar bazı şeyleri kelimelere dökmek istesem de mahrem kalmalı gibi hissediyorum, "hayır"ın nedenleri gibi..
Hüzünlüyüm. Ve garip ama huzurlu bir hüzün bu..
"Fırtınalar artık diniyor
Ayağa kalkıyorsun, benim dostum,
Daima eve gelen yolu bulacaksın
İçinde var olan yolu"
youtu.be/j2ElRWjLPZU?si=...