Benim için mutluluk bir fincan kahvede
Bir de dost muhabbetinde saklı..
Dostla içeceğimiz daha çok kahvelerimiz ve huzur veren muhabbetlerimiz olacak..
Koskoca dünyanın içine sığdıramadığı;
umut,
huzur ve mutluluk,
Bir fincan kahvenin içine
sığabiliyor bazen...
Murat Bozoğlu
i.hizliresim.com/DOJGgz.jpg
İçimizdeki çocuğun ruh hâli, büyüdüğümüz evin ruhuna benzer. Çocukken, oradaki havayı solur, içimize alır, içselleştiririz. O evde mutluluk ve huzur varsa, çocuğun içine de yansır. Sakin, mutlu, yaşamdan keyif alan bir çocuk olur.
Sana hiçbir zaman gül bahçesi vadetmedim ben. Hiçbir zaman kusursuz bir adalet vadetmedim ve hiçbir zaman huzur ya da mutluluk da vadetmedim. Sana ancak bütün bunlarla savaşma özgürlüğüne kavuşmanda yardımcı olabilirim. Sana sunduğum tek gerçeklik savaşım. Hiçbiri benden özür dilemedi; biri bile. Ne öyle duygusuzca içime girdikleri için, ne bütün o sancıları çekmeme ve bundan utanç duymama neden oldukları için, ne de benimle alay edercesine bu kadar uzun bir süre ve bu kadar aptalca yalanlar söyledikleri için. Bu yaptıkları için onları bağışlamamı hiçbir zaman istemediler benden, ben de onları hiçbir zaman bağışlamadım.
Güneş'i koydum kalbime,
Umutlarla yürüyorum...
"Hayat zor" evet
Lakin;
Yaşanacak güzel günler var biliyorum...
Kendi kıymetini bildiğin, ne kadar harika olduğunu farkettiğin ve kendine ona göre davrandığın bir gün olsun ...
Bugün; kendine güzel bir gün ısmarla
içinde huzur, mutluluk, neşe, keyif, güzel düşünceler, sevinçler ve senin istediğin
tüm iyi şeyler olsun.
Kuşkusuz mutluluk refah sevinç ve kemal;ancak Allah'ı tanımak onu sevmek onun zikriyle huzur bulmak ona yakın olmakla sevinmek ve ona kavuşmayı arzu etmekle gerçekleşir..
Yaşamak;
Nasıl yaşıyoruz ?
Nefsimize hoş geleni mi ya da Rabb'imin razı olduğu şekilde mi? Gerçek şu ki Rabb'imin razı olduğu şekilde yaşamak gercektende huzur ve mutluluk dolu oluyor.
Öncelikle kitabın isminden başlamak isterim. Kitabın adı Dostoyevski’nin bir sözüdür. Söz oldukça anlamlı ve güzel. Biraz düşününce bu sözün ne kadar doğru olduğunu anladım. Sizden nefret eden birine gözlerini kaçırır, âşık olan da…
Dostoyevski ne yaşamış da bu sözü söylemiş diye düşünmedim değil. Acaba âşık olduğu kişiden gözünü kaçırmış yoksa
“Dağları tekrar görmek istiyorum Gandalf- dağları; sonra da huzura ereceğim bir yer bulmak. Huzur dolu sessiz bir yer, akrabaların beni gözetlemedikleri, ortalığı birbirine katan ziyaretçilerin kapı ziline asılmadığı bir yer. Kitabımı bitirebileceğim bir yer bulabilirim. Kitabım için güzel bir son tasarladım: ve ömrünün sonuna kadar mutluluk içinde yaşadı.”