Hatice ölürken de mutluydu. Çünkü O âşıktı ve aşkı sonsuzdu. Bir ölüm ayırdığı gibi iki kalbi, gün gelecek bir ölüm kavuşturacaktı. Öyleyse sevgilinin aşkını hissederken ölmek de güzeldi.
İlk kucak...
İlk ocak...
Hatice ilk cemaat...
İlk Uyan...
İlk doğrulayandı.
Hz. Muhammed'in (s.a.v) imamlığında ilk namaz kılan ümmet makamındaydı...
Hz. Hatice / Safiye Çetinkaya
Hz- Hatice'ye...
O Hatice ki, Hz. Muhammed'le doğdu ve hiç ölmedi.
O bir insan değildi; o bir "hâl"di. Onun hâlini yaşayan her kadın Hatice'dir.
Bu kitap onlara aittir. Onlar olmasaydı bu kitap olmazdı.
Öyle örnek bir çift göster ki evlilik hayatında ihtiyaç duyduğumuz bütün dersleri onların birbirlerine olan örnek davranışlarına bakıp alalım diye bir sual eğer bana sorulsaydı soruyu sorana cevabım tereddütsüz Efendimizin (s.a.v) Hz. Hatice ile yapmış olduğu evlilik olurdu. Bu iki yüce insanı bir araya getirip kendi çatısı altında buluşturan aile ismini verdiğimiz kutsal müessese kendi hakkını bu ölçüde eda eden ikinci bir çifte zannediyorum ki insanlığın var olduğu günden bu yana rastlamamıştır, arkalarından yaşanmaz bir evlilik bırakmaları münasebetiyle de bundan sonra rastlanması mümkün olmayacaktır.
Hz. Muhammed bir gün hanımlarının yanında Hz. Hatice’den söz ederken gözyaşı dökmüştü. Bunu kıskanan eşi Hz. Ayşe’nin çıkışına ise şöyle seslenmişti:
“Ey Ayşe! Herkes beni inkâr ettiğinde Hatice bana inandı, çevremdekiler ‘Yalan söylüyorsun!’ dediklerinde ‘Doğru söylüyorsun’ dedi. İnsanlar maddi varlıklarını saklarken, o servetini önüme koydu. Dünyada bir başıma kaldığım günlerde, ‘Üzülme, zamanla zorlukların yerini kolaylıklar alacak’ dedi. Ben Hatice’yi bunun için unutmuyorum. "
Arif kişinin kadına hürmeti, Allah'a muhabbetidir. Hz. Peygamberler "kadınlar, aşk ve gönül sahibi erkeklere hükmeder." buyurmuştur. Akıllı ve ince ruhlu bir erkek kadınlara karşı daima anlayışlı ve şefkatli olur, onlara sertlikle muameleden çekinir, onları kırmak ve incitmek istemez. Buna mukabil, cahil ve aşksız erkekler kadınları ezerler, onlara karşı sert ve kaba olurlar. Çünkü cahil ve aşksız erkeğin tabiatında hayvanlık ağır basar. Aşk ve ruh inceliği aşık insanlara mahsus sıfatlardır. Kabalık ve Şehvet ise, hayvanların sıfatıdır. Kadın , Allah'ın yeryüzündeki nurudur. Hz. Peygamber'e "Neden Hatice'yi bu kadar seviyorsun?" diye sorduklarında: "Benim gönlümdeki hüznü vakum gibi çekerdi, içimi bir ferahlık kaplardı," buyurmuştur. Kadınlık çok büyük bir mertebedir. Ancak her kadın bu mertebeyi bilmeyebilir.
Sevmek ahde vefa gerektirirdi.
Varsın bensiz gülüşlerin olsun, varsın tuttuğun el ben olmayayım. Ben seni sevdireni sevmişim, ben zindanda iken Hz. Yusuf misali, sen Züleyha olup hür mü olacaksın!