Sekiz çocuğundan biri
hariç diğerlerinin annesi o idi. Herkes ona
düşman iken, ona dost elini uzatan, o idi. Her türlü ızdırap ve sıkıntı karşısında kendisini teselli
eden, o idi. Herkesin ona arka çevirdiği bir
zamanda yanı başından ayrılmayan, o idi.
Elbette, böylesine yüksek duygu ve
meziyetler sahibi zevcesini, Peygamber
Efendimiz hiçbir zaman unutmayacak ve onu
her zaman hayırla yâdedecekti.