Türkçenin en "güzel" şiirlerinden bazılarına imza atmış olan Ahmet Muhip, bir yazısında şöyle diyor: "Elimi dostça omzuna koydum, altında yara varmış; canı acıdı." (Yazılar, Adam Yayınları, 1994)
Dünyaya mahsus güzellikler biraz da böyle bir şey...
O yüzden "Canımı yakıyor, dünyanın güzelliği" diye yazmış bulunduk.