Akıl Fikir Gezegeni
@icaforiz
Öğrenmeyi öğreniyor...
Spotify/Podcast/Akıl Fikir Gezegeni 311.Podcast yayında
https://poddy.net/icaforiz
953 okur puanı
Eylül 2017 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
...menfaat her türlü dili konuşur ve her kılığa girer. Zora düşünce toplumcu, refaha çıkınca serbest piyasacı, gizlenmek istediğinde milliyetçi, görünmek isteyince şakşakçı...
Şuan benimde yaptığım gibi...
....başına üşüşen tüm düşünceleri bir kenara ittikten sonra pencereleri teker teker açtı.
Böyle şeyler olur bazen. Bütün aile bir uyumaya başlar, uyumayan yalnız kalır.
Okur Takip Önerileri
“İnsan düşünmeye başlayınca hayat sevilmeyecek bir şey oluyor.”
Bir kitap ne kadar hüzünlü olursa olsun bir hayat kadar hüzünlü olamaz.
Siz yoksullar, aklınız fikriniz midenizde. Bu yüzden de hiçbir zaman paranız olmaz. Kazandıklarınızın tümünü çorbaya ya da sucuğa yatırırsınız. Domuzsunuz sizler. İşte şimdi de sigaranızın külüyle parkemi kirletiyorsunuz! Defolun, kaybolun, gözüm görmesin sizi!” diye bağırıyor.
Zengin kapıyı açıyor, yoksula yapıştırıyor tekmeyi, zavallı kaldırıma yuvarlanıyor.
Zengin, kapıyı kapatınca bir tas çorbasının başına geçiyor; ellerini birleştiriyor: “Aziz İsa, verdiğin nimetlere hamdolsun.”
Annemizin bir annesi olduğunu bilmiyorduk.
Biz ona Anneanne diyoruz.
İnsanlar ona Cadı, o da bize “itoğlu itler” diyor.
Akşamlan fabrikadan çıkınca alışveriş etmeye ve yemek yemeğe yetecek çok az zamanımız kalır. Ertesi gün işe yetişebilmek için çok erken kalkmamız gerekmektedir. Kimi zaman iş için mi yaşadığımı yoksa yaşamak için mi işe gittiğimi düşünürüm.
Bu işten, bir yerde oturabilecek, yemek yiyecek ve özellikle de ertesi gün işe gelecek parayı ancak kazanıyoruz.
Genellikle yazma işini kafamın içinde yapıyorum. Daha kolay oluyor. Kafada her şey sorunsuzca işliyor. Ama yazmaya başlanıldığı an düşünceler dönüşüyor, şekil değiştiriyor ve her şey yanlış oluyor. Sözcükler yüzünden...
Koridor boyunca yürüdüm. Kapı açıktı.
Meğer bu kapı hep açıkmış, ben hiç bu kapıdan çıkmayı denememişim.
"Biliyor musunuz, çok garip. Sizi hiç gülerken görmedim. Yıllardır tanırım sizi. Tüm bu yıllar boyunca bir kez olsun gülmediniz."
Ona baktım ve bastım kahkahayı. "Gülmemeniz daha iyiymiş" dedi
Doğmaktan korkuyordun, şimdiyse ölmekten korkuyorsun.
Her şeyden korkuyorsun.
Korkmamak lazım.
Dönen büyük bir çark bu yalnızca.
Adı sonsuzluk.
Büyük çarkı döndüren benim.
Benden korkmamalısın.
Büyük çarktan da.
Korkutacak, can yakacak tek şey var, o da hayat, onu da zaten tanıyorsun.
Ona göre mutluluk küçük şeylerden ibaretti: Sokaklarda avarelik etmek, yürümek, yorulunca oturmak.
...aynada kendime bakıyorum. Saatler geçiyor, hala aynaya bakıyorum. Diğer kişi, o yabancı da bana bakıyor. Hoşuma gitmiyor. Benden daha iyi görünüyor, daha yakışıklı, daha genç; ama o ben değilim. Ben bu kadar iyi görünmüyordum, bu kadar yakışıklı, bu kadar genç değildim, ama göründüğüm gibi olmaya alışıktım.