Nefs
Yıllardır kendimi, güyâ tanırdım;
Sanık ben, yargıç ben, hep aklanırdım.
Şeytanı, en büyük düşman sanırdım;
Ondan da beteri.. Nefsimmiş meğer...
Gönlümü, hevâya kaptıran oymuş,
Şuûru şehvete saptıran oymuş,
Tutkuları, putlar yaptıran oymuş,
En sinsi düşmanım.. Nefsimmiş meğer...
Övgü dolu sözlerine kanmışım;
''Kalbin temiz'' demiş, gerçek
İçimde bir yangın var ey Aşk. Gönlümde ateş. Gözümde yaş. Gönlüm yangın. Gözüm nehir. Arıyorum ey Aşk, içimdeki yangında, Ateşle yanmayan İbrahim'i arıyorum. Ararken göz çağlayanının eteklerinde ıslanıyorum. Ne o yangın, ne de o gözyaşı temizliyor gönül evimi. "Saçma ey göz gönlümdeki odlara su!"
Bir bilsen ey Aşk, ah bir bilsen, evimin içinde ne denli putlar var.
Meğer
Yıllardır kendimi, güyâ tanırdım;
Sanık ben, yargıç ben, hep aklanırdım.
Şeytanı, en büyük düşman sanırdım;
Ondan da beteri.. Nefsimmiş meğer.
Gönlümü, hevâya kaptıran oymuş,
Şuûru şehvete saptıran oymuş,
Tutkuları, putlar yaptıran oymuş,
En sinsi düşmanım.. Nefsimmiş meğer.
Övgü dolu sözlerine kanmışım;
''Kalbin temiz'' demiş, gerçek
Nefsimmiş Meğer
Yıllardır kendimi, güyâ tanırdım;
Sanık ben, yargıç ben, hep aklanırdım.
Şeytanı, en büyük düşman sanırdım;
Ondan da beteri.. Nefsimmiş meğer...
Gönlümü, hevâya kaptıran oymuş,
Şuûru şehvete saptıran oymuş,
Tutkuları, putlar yaptıran oymuş,
En sinsi düşmanım.. Nefsimmiş meğer.
Övgü dolu sözlerine kanmışım; "Kalbin temiz" demiş, gerçek sanmışım.
Hakk'ı ancak, zor günümde anmışım,
İçimdeki nankör.. Nefsimmiş meğer.
Öyle sevdirmiş ki,dünyayı bana;
Saraylar kurmuşum, üç günlük cana.
Hevâ heves denen, çöplükten yana Beni sürükleyen.. Nefsimmiş meğer.
Cengiz Numanoğlu
Nefsimmiş Meğer...
Yıllardır kendimi güyâ tanırdım
Sanık ben, yargıç ben, hep aklanırdım
Şeytanı, en büyük düşman sanırdım
Ondan da beteri nefsimmiş meğer..
Gönlümü, hevâya kaptıran oymuş
Şuûru şehvete saptıran oymuş
Nefsimmiş Meğer
Yıllardır kendimi, güyâ tanırdım;
Sanık ben, yargıç ben, hep aklanırdım.
Şeytanı, en büyük düşman sanırdım;
Ondan da beteri.. Nefsimmiş meğer.
Gönlümü, hevâya kaptıran oymuş,
Şuûru şehvete saptıran oymuş,
Tutkuları, putlar yaptıran oymuş,
En sinsi düşmanım.. Nefsimmiş meğer.
Övgü dolu sözlerine kanmışım;
''Kalbin temiz''
İbrahim
İçimdeki putları devir elindeki baltayla
Kırılan putların yerine yenilerini koyan kim?
Güneş buzdan evimi yıktı koca buzlar düştü
Putların boyunları kırıldı
İbrahim
Güneşi evime sokan kim?
....
İbrahim
Gönlümü put sanıp kıran kim?
...Biz içimizdeki putları kırdıkça o putlar var olmaya devam edecek. Zaten mesele içimizdeki putların yerine yenilerinin gelmesi değil, bizim o putları kırmaya devam edebilmemiz. 🕊️
Yıllardır kendimi,
güyâ tanırdım;
Sanık ben,
yargıç ben,
hep aklanırdım.
Şeytanı,