Beklemek kederdir, bekletmek ihanet...
Sayfa 33Kitabı okudu
Şimdi ben onunla hayatı, o benimle ölümü paylaşacak. Yarısı ona, yarısı bana.
Sayfa 28Kitabı okudu
Elbette geçmişin hatırası son nefese kadar şimdiki zaman olarak kalır.
Sayfa 68 - ötükenKitabı okudu
İzah etmek insanı yorar. Dostlarımızın yanında izahsız yaşarız. Ne ki dost bildiklerimiz artık uzaktır.
Sayfa 71Kitabı okudu
Beklemek kederdir, bekletmek ihanet.
Biz uyuyan şuura değil, her daim açık olan idrake talibiz.
Sayfa 86Kitabı okudu
Biz uyuyan şuura değil, her daim açık olan idrake talibiz.
Sayfa 86Kitabı okudu
Babamın wp durumları:)
Biz hanımla bir gün şöyle oturamadık. Bir gün eller gibi hiç telaşsız çay içemedik. Hep çalıştık. Çabaladık. İçtiğimiz çay bir işin yorgunluğunu atıp öteki işe başlama sırasındaydı. Beş çocuk büyüttük, okuttuk. Şimdi bütün gün feyslerinde, "oraya gittik, buraya gittik" diye fotoğraf paylaşıyorlar. Eşşek sıpaları , ananızı bir yere götürmediniz. Peşinize düşüp gelmezdi, ama bir gün teklif edeydiniz. Ana, deseydiniz, bak burada böyle bir yer var. Sağ olun, derdi. Gitmiş kadar oldum, derdi. Teklif edemediler. Oğlanlar neyse de özüm özüm/iki gözüm/ tatlı kızım diye büyüttüğü...
Sayfa 25Kitabı okudu
içimdeki sazlar başka söz başka...
Ruhumda gizli bir orkestra; bilemedigim çalgılar çalınıyor,kemanlar ve arplar,kudümler ve davullar içimde yankılanıyor.Kendime ancak bir senfoni diyebilirim..
Sayfa 286
Geçmişi bir şarkının ritminde hapseden hafızamdan habersizmişim meğer.
Sayfa 67 - öyküKitabı okudu
Gökyüzünde otağ kurdum oturdum
Yeryüzünde hayat başka ruh başka
Beste: Avni Anıl
Güfte: Fethi Dinçer
Koç burcu kadını :)
Göz hapsinde tutulmaktan oldum olası nefret etmişimdir.Gözetlenmekten,göz kulak olunmaktan," Gözüm üstünde bak ha" denmesinden...
Sayfa 14
köksüz bağsız durmayı öğrendim..
Her dal kökünden ayrı olarak zamanın içinde çiçeklenmiş bir neşe ile yüzüyordu. Ama ne çiçeklerin ne de dalların ömrü uzun olacaktı. Çünkü her ömür kökten besleniyor, her canlı bir kök ile hayat suyuna kavuşuyor. Köksüzlüğün özgürlüğü kısa bir süreliğine neşeli, renkli ve çiçekli olabilir. Ama neşeli dalların ömürsüzlüğünü en iyi anlayan kuşlar.. Konacak bir dal bulamadan öylece kanat çırpmaya devam ediyorlar...
Sayfa 132
Çaresizlik ve müphemlik kadar insanı yoran, hırpalayan başka bir şey yoktur...
Sayfa 122