"Dünya ne ki sevgilim,
Benim sana yaptığım kubbe yanında
Düşsün, olsun, bırak!
İçinde yıldızlar patlıyor.
Kolaydır inanmak kadar inanmamak da.
İster sal kendini dünyaya, ister kal yanımda.
Her şeyden öte öyle sevdim ki ben seni,
Yoluna baş koymak diyoruz
Biz barbarlar buna..."
Birhan Keskin
Kimse hayatından memnun değil. Herkes derin bir huzursuzluk içinde kıvranıyor.
Zülfü Livaneli
Huzur
Huzur için böyle bir manzara, sessiz bir ortam ve hafif bir esinti yeterli mi, yoksa huzur insanın kendi içinde mi?
Kimsesizlik öyle Annenin Babanın olmaması değildir. İnsan kocaman bir ailenin içinde de kimsesiz olabilir. Yalnızlıkta kimsesizliktir. Çevrende seni anlayanın olmaması, derdine ortak olacak kimsenin olmaması, yaralarını saranda yoksa eğer kimsesizsin demektir. Bu öyle bir yaraki yaşın kaç olursa olsun neler yaşarsan yaşa....Yüreğinden asla çıkmaz, kabuk bağlamaz, kanaması durmaz bir yara olarak kalır.
Ülkede her gün bir vahşete uyuyor ya da uyanıyoruz. Kadın cinayetleri, çocuk istismarları, hayvan katliamları, orman yangınları...
Kendi yaşam mücadelemde öyle büyük dertlerim var ki ülkenin gidişatından dolayı acılarıma acıyamıyorum bile. Her an kendi derdim ile ülkede var olan toplumsal bir başka derdi kıyas içindeyim. İki köpeğim var ama onları